Het is niet meer zoals vroeger, bij toneelvereniging

Barendrecht – 'Het is allemaal niet meer zoals vroeger'. Die verzuchting was zaterdagavond verschillende malen te horen in theater Het Kruispunt. Daar speelde Toneelvereniging Barendrecht het blijspel 'Als je voelt wat ik voel, dan zeg je niets meer'.

Door Arco van der Lee

Het is niet meer zoals vroeger. Bijvoorbeeld in de garage van Joost de Vries (Gerard Hofsté). Monteur Hein (Dick Korteland; '40 jaar trouwe dienst'), krijgt voor het eerst een vrouwelijke collega: Jannet (Astrid Potuijt). Maar in een werkplaats horen geen vrouwen, stelt hij. "Die horen je sokken te wassen."

Oma

Het is ook niet meer zoals vroeger in het leven van oma De Vries. Vroeger was ze veel fitter. Ze klaagt doorlopend over echte en (vaker nog) over ingebeelde kwalen. Het ene moment ziet oma heeeeelemaal niets meer. Om daarna op haar gemak de krant te lezen. Dea Nunninkhoven zet deze rol heel overtuigend neer.

Oma De Vries spreekt doorlopend in spreekwoorden en gezegden. Net als dat gaat vervelen, zegt ze 'God heeft het zo beschikt, dat de ene mens van de andere pikt'. Als die zegswijze nog niet in de Van Dale staat, dan moet dat alsnog gebeuren.

Het hele stuk speelt zich af in de huiskamer achter de garage. De hoofdrolspelers converseren aanvankelijk vooral rond de tafel. Dat maakt dat er aanvankelijk weinig vaart zit in het stuk. Het publiek is geamuseerd, maar er valt nog niet veel te lachen.

Compagnon

In de tweede helft van de voorstelling valt alles op z'n plaats. De monteurs Jannet en Hein kunnen het goed met elkaar vinden.  De gladde vertegenwoordiger Bart (Peter Jan Cramm) en de zoon-van-de-baas Sam (Etienne de Graaf) willen de knappe vrouwelijke monteur voor zich winnen.

Zoals het hoort verlaat de gladde vertegenwoordiger met de staart tussen de benen het toneel.  Sam krijgt de gelegenheid om  Jannet een toekomst voor te spiegelen bij het garagebedrijf  dat hij van zijn vader gaat overnemen. Wil ze misschien zijn compagnon worden? Of misschien zelfs…

Hoe dat afloopt? Vraag het gerust aan één van de mensen die zaterdag de voorstelling heeft bijgewoond. Dat waren er weer meer dan vijfhonderd, dus er in Barendrecht is er altijd wel eentje in de buurt.

Jubileum

Toneelvereniging Barendrecht is al jaren een vaste waarde in het programma van Theater Het Kruispunt. Altijd goed voor een geslaagde voorstelling en een (vrijwel) uitverkochte zaal.  En altijd blijft een groot deel van het publiek daarna in de foyer van het theater, om na te praten. Ook zaterdag was dat weer het geval.

Dit jaar bestaat de toneelvereniging dertig jaar. Dat wordt op 25 en 26 november gevierd met de voorstelling Groos. Dit stuk van Cor 't Hart speelt in het Rotterdam van voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Vol met Rotterdamse meezingers, zoals 'Ketelbinkie' en 'Ik ben Japie de portier'. De vereniging en het theater verwachten hier veel van, zodat de voorstelling twee keer wordt gespeeld. De kaartverkoop start in de loop van mei.

De jubileumvoorstellingen worden gegeven in het vernieuwde theater Het Kruispunt. Met achter de nieuwe geven onder meer een nieuwe foyer met nieuwe horeca. 'Het is allemaal niet meer zoals vroeger', zal dan wel weer te horen zijn.