Column Melvin: Kunst in het onderwijs

Melvin is 15 jaar en zit in de vierde klas van het Dalton Lyceum. Deze week legt hij uit waarom hij zo'n hekel aan het vak 'kunst' heeft.

Kunst. Wat is dat eigenlijk? Op zich kan het begrip kunst op meerder manieren geïnterpreteerd worden, maar op Wikipedia staat het als volgt omschreven: Het product van creatieve menselijke uitingen. Kunst bestaat al zo lang als dat de mens bestaat. Grotbewoners maakten grotschilderingen, de Oude Grieken maakten standbeelden en de grote meesters maakte schilderijen. Kunst heeft een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de mens, en daarom is het logisch dat je er op school over leert. Maar aan kunst in het onderwijs kan nog heel veel verbeterd worden.

Aan het begin van VWO 4, meteen in de eerst les, werd ons de vraag gesteld: 'Wat is kunst?' We kwamen allemaal met verschillende antwoorden. De een vond dat kunst een schilderij was, en de ander vond dat alles wat mensen maken kunst is. Onze docent legde vervolgens uit wat het begrip kunst inhoud en vertelde een heel verhaal over waarom kunst zo belangrijk is. De meeste kinderen vonden de eerste les al vreselijk, al dat gezeik over kunst. Maar ik vond het wel interessant, eindelijk een vak waarbij we geen boeken hebben en dingen uit ons hoofd moeten leren. Nu weet ik wel beter, de kinderen die de eerste les al vreselijk vonden, hadden daar al het recht toe.

Het vak CKV werd in 2000 ingevoerd op Nederlandse middelbare scholen, toen een deel van het onderwijs op de schop ging. Kinderen moesten meer leren over kunst. Het vak culturele kunstzinnige vorming moest daar de oplossing voor vormen. CKV bestaat uit vier domeinen: A culturele activiteiten, B kennis van kunst en cultuur, C praktische vaardigheden en D reflectie.

We moesten zelf naar het museum en we moesten zelf betalen voor de kaartjes.

Het komt erop neer dat we bij CKV in de lessen praktische opdrachten uitvoeren, en buiten school culturele activiteiten (zoals het bezoeken van een museum) moeten ondernemen. Over die culturele activiteiten moeten vervolgens verslagen gemaakt worden, zogenoemde CAPS. De CAPS en praktische opdrachten worden beoordeeld door de docent, en je krijgt er een onvoldoende, voldoende of goed voor. Aan het eind van het schooljaar moet je voor alle CAPS en opdrachten minimaal een voldoende hebben, anders mag je niet over naar het volgende jaar.

Het leek me niet echt erg, een paar verslagen maken en een paar opdrachtjes doen met kunst. Maar het viel vies tegen. De eerste opdracht die we moesten doen: schrijf een gedicht een draag het voor aan de klas. Het schrijven van een gedicht vond ik niet erg, het voordragen was minder leuk. Maar ja, het moest maar. Na die opdracht was het tijd voor de eerste CAP. We moesten van school naar het Boijmans van Beuningen in Rotterdam, en dat gingen we dus niet met school doen. We moesten zelf naar het museum en we moesten zelf betalen voor de kaartjes. Na dat leuke uitje mochten we over het museumbezoek een verslag van minimaal duizend woorden schrijven. De lol van het vak was er toen al wel vanaf. Het leuke en relaxte vak bleek zo leuk en relaxt nog niet, en je moest er ook nog geld aan uitgeven.

Er volgde nog zeven andere verslagen van minimaal duizend woorden en een presentatie over dans. Het vak CKV ging gedurende het jaar van het leukste vak op school naar het vreselijkste vak op school. Ik ben het ermee eens dat het belangrijk is dat kinderen leren over kunst. Maar op het moment dat we niet genoeg tijd hebben om ons Engels huiswerk te maken omdat we duizend woorden moeten hebben over waarom Quentin Tarantino bij de filmstijl Nouveau Violence hoort, denk ik dat er iets mis is met het onderwijssysteem.

Reageren kan via
www.deschakelbarendrecht.nl. Ideeën of opmerkingen voor Melvin kan men mailen naar redactiebarendrecht@baruitgeverij.nl