Afbeelding

Leo Kranendonk (57)

Algemeen

Waar kennen we jou van?

Ik ben docent Nederlands op Calvijn Groene Hart. De eerste elf jaar van mijn loopbaan als docent werkte ik op de Zuidermavo in Rotterdam Lombardijen. Omdat er toen nog geen mavo in Barendrecht zat, kwamen er veel jongeren uit Barendrecht daar naar school. Na elf jaar heb ik anderhalf jaar het bedrijfsleven uitgeprobeerd, maar ik miste het schoolleven. Na zes jaar op een school in Rotterdam Centrum gewerkt te hebben, ben ik bij het Calvijn (toen locatie Botter) terechtgekomen. Ik geef nog steeds Nederlands. Tot 1993 gaf ik ook Duits. Verder heb ik lange tijd gevoetbald bij YVV de Zwervers in IJsselmonde. Later bij BVV. Omdat ik last van mijn knieën begin te krijgen, ben ik scheidsrechter voor de KNVB geworden en tegenwoordig fluit ik wedstrijden voor VV Smitshoek, BVV en De Zwervers.

Waarom is werken op een school zo leuk?

Ik vind het fijn om kinderen te begeleiden, ze structuur te bieden. De kinderen zullen mij streng noemen, zelf noem ik het liever 'duidelijk'.

Kom je vaak mensen tegen die jou 'ergens' van kennen?

Ja, heel vaak. Ik zeg altijd braaf gedag. Gezichten van leerlingen blijven wel hangen, maar ik herken ze lang niet altijd meer.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben 35 jaar getrouwd met Karin. We hebben twee dochters. Ze zijn 31 en 29 jaar, uit huis en werken ook alle twee in het onderwijs. Ook hebben we hond Baloe.

Wat is je mooiste
jeugdherinnering?

Tot mijn elfde jaar woonde ik aan de Kerkedijk in IJsselmonde. We hadden daar een dijkwoning van drie verdiepingen. De kelder was een leuke plaats om te spelen. Aan dat huis heb ik goede herinneringen.

Waar word je gelukkig van?

Ik leef voor mijn gezin. Als ik bij de mensen ben van wie ik houd, ben ik gelukkig.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Er zijn natuurlijk periodes in mijn leven geweest dat ik verdrietig was, zoals het overlijden van mijn vader. Maar ik blijf er niet lang in hangen. Het is zoals het is.

Wie is je grote voorbeeld?

(Na een stilte) Dat ik erover na moet denken, zegt eigenlijk al genoeg. Maar ik denk dan toch mijn vader. Hij was zo'n man van: Als je iets doet, moet je het goed doen. Als je er niet in gelooft, kan je het beter laten.
Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik kijk niet al te veel vooruit. Ik leef vandaag. Natuurlijk zijn er nog wel reizen die ik zou willen maken. Maar we willen op vakantie met Baloe en als we bijvoorbeeld de familie van Karin in Nieuw-Zeeland willen opzoeken, kan de hond niet mee. Dus ik beperk mijzelf. Maar dat geeft niet.

Waar word je verlegen van?

Van dit interview. Ik houd er niet van om in het middelpunt te staan.

Welk talent zou je willen hebben?

Ik zou graag minder zwart-wit willen denken. Ik leg de lat heel hoog voor mezelf en ook voor anderen. Dat besef ik vaak te laat. Het grijze vlak in het midden verlies ik uit het oog.

Wie zou je voor een dag
willen zijn?

Als ik een dagje mocht ruilen zou ik dat met meerdere mensen willen. Zoals de president van Amerika, maar ook de buurvrouw.

Wat zijn je hobby's?
Naast het fluiten, houd ik van auto's. Ik vind het leuk om mijn auto te poetsen en schoon te maken. Maar je kan ook wel zeggen dat Baloe en mijn gezin mijn hobby's zijn.

Wat zijn je angsten?

Ik hoop dat alles met ons gezin goed blijft gaan qua gezondheid.
Het is niet echt een angst, maar ik vermijd kermisattracties. Vroeger ging ik weleens met de meiden mee, maar dan kwam ik er groen en geel uit. Dat is dus niets voor mij.

Wat vind je stom?

Ik erger me aan het vele gebruik van mobieltjes.
Ook kan ik me ergeren aan hoe 'normaal' het is om troep achter je te laten slingeren. Als je hier de aula ziet, na een pauze. Het is niet normaal wat de kinderen laten liggen en het gemak waarmee ze daarmee omgaan. Iemand anders ruimt het wel op.

Wat staat er in het laatste WhatsAppje dat je kreeg?

Het was een vraag van VV Smitshoek. Of ik dit weekend een jeugdwedstrijd wil fluiten. Helaas kan ik niet, want ik heb momenteel te veel last van mijn knieën.

Advertenties uit de krant