Column Melvin: Angst voor terreurdreiging

Melvin is 16 jaar en zit in de vierde klas van het Dalton Lyceum. De terreurdreiging houdt hem bezig.

Vorige week maandag was het weer raak. In Manchester blies een zelfmoordterrorist zich op bij een concert van Ariana Grande, er kwamen daarbij 22 mensen om het leven. 22 onschuldige, jonge mensen hebben hun leven verloren door een man met gestoorde ideeën. Het is de zoveelste aanslag, en de schrik zit er bij iedereen weer goed in. Maar die schrik, is die eigenlijk wel terecht? De veiligheidsmaatregelen worden telkens weer aangescherpt en iedereen is meer op zijn hoede, maar is het gevaar tegenwoordig nu echt zo groot?

Daar valt best wel over te twijfelen. Er zijn tegenwoordig inderdaad veel gruwelijke aanslagen waar iets tegen gedaan moet worden. Maar zijn die er niet altijd al geweest? Vorige week las ik op de internetsite van NRC bijvoorbeeld een artikel van Ralf Bodelier, getiteld: 'Brief aan mijn dochter: in 1977 was het veel gevaarlijker in Europa.' Hij vergeleek de huidige situatie waarin zijn dochter opgroeit met zijn eigen jeugd. De conclusie die hij trok: tegenwoordig is het in Europa veiliger, maar we overdrijven gewoon te veel.

Ralf Bodelier noemde een aantal voorbeelden van gebeurtenissen in 1977. In dat jaar vond de treinkaping bij De Punt plaats, vermoorde de Rote Armee Fraktion, vijf mensen in Nederland en drie in Duitsland en werd er een vliegtuig boven de Middellandse Zee gekaapt. Best heftig allemaal, maar tot voor kort had ik alleen iets over de treinkaping bij De Punt gehoord.

Ook werden er in het artikel een aantal cijfers genoemd. Vanaf de terreuraanslag op de Twin Towers in 2001 tot nu, vielen er in Europa ongeveer 700 doden als gevolg van terrorisme. In de periode van 1985 tot 2001 waren dat er 2200. Terreurgroepen als de RAF en IRA veranderden Europa in een slagveld, een slagveld waar veel meer doden vielen dan tegenwoordig. Toch waren de jaren zeventig en tachtig, waarin dit zich afspeelden, ook de tijd van de hippies en disco's, waarin iedereen feestvierden en zorgeloos leefden.

Tegenwoordig is dat wel anders. In België, Frankrijk en Engeland patrouilleren er constant soldaten in de grote steden, en als we naar een concert gaan bedenken we eerst of het wel veilig is. Het is natuurlijk belangrijk dat we rekening houden met onze eigen veiligheid, elke doden is er namelijk één te veel. Maar we moeten niet te ver gaan en de angst over ons leven laten regeren.

Eén van de oorzaken van alle paniek en angst tegenwoordig is de media. Zodra er een aanslag is gepleegd barst het nieuws uit zijn voegen. Op het journaal, in de kranten en op het internet gaat het plotseling nergens anders meer over. Het is natuurlijk een belangrijke en ook schokkende gebeurtenis, maar door al die aandacht raken mensen alleen maar meer van slag. Daar komt ook bij kijken dat alle informatie ook veel sneller verspreid wordt door social media. Tegenwoordig zijn er beelden beschikbaar die de slachtoffers van de aanslag zelf gemaakt hebben en die zijn dus ook veel confronterender.

Er zijn in Europa dus nog altijd aanslagen, al is het aantal slachtoffers en de dreiging van terrorisme wel afgenomen. Angst voor terreur is natuurlijk heel begrijpelijk, maar de kans dat je wordt getroffen door een bliksemflits blijft nog altijd groter dan de kans dat je door een terrorist wordt vermoord. Daarbij moeten we ook niet vergeten dat het doel van de terroristen is om angst te zaaien en om onze samenleving overhoop te gooien. We zouden dus met z'n allen onze angst opzij moeten zetten en lekker gaan genieten van een mooie zomer.

Ideeën voor Melvin kan men mailen naar redactiebarendrecht@baruitgeverij.nl