Pia van Dalen (51)

Waar kennen we jou van?

Ik woonde vanaf mijn derde jaar in Barendrecht. Tegenwoordig woon ik in Rhoon - Portland. Ik heb vroeger als bijbaantje bij de slagerij van de Super aan het Onderlangs gewerkt. Jarenlang hielp ik mee bij de organisatie van de kinderkledingbeurs bij Carnisse Haven. En sinds 2009 ben ik coördinator van stichting Present Barendrecht.

Ik ben nog iedere dag blij met mijn baan. Ik kan me niet voorstellen dat er een leukere baan bestaat. Ik leer ontzettend veel positief ingestelde mensen kennen en het is fijn dat ik echt iets kan betekenen voor anderen.

Kom je vaak mensen tegen die jou 'ergens' van kennen?

Ja, best vaak. Zelf ben ik ook goed in het herkennen van mensen.
Ik kom nog mensen tegen die vroeger biefstuk kochten bij de slagerij en dat weet ik dan nog precies.

Hoe is jouw gezinssituatie?
Ik ben 24 jaar getrouwd met Peter. We hebben een dochter van 18 jaar en een zoon van 16 jaar.

Wat is je mooiste
jeugdherinnering?

Ik was van mijn tiende tot en met zeventiende lid van wandelvereniging Marijke. We wandelden in uniformen, ieder weekend in een andere plaats in Nederland. Het was een fijne vriendengroep en ik zag veel van Nederland.

Waar heb je voor het laatst heel hard om gelachen?

Ik kan enorm lachen met Noor, mijn dochter. Waar we dan zo over lachen, kan ik niet eens benoemen. Ik voel me dan ook weer 18 jaar. Lachen tot de tranen over je wangen lopen.

Waar word je gelukkig van?

Als alles goed gaat met mijn gezin, dan is het goed. Dan is de basis stabiel en heb ik de vrijheid om met Present bezig te zijn.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Op het moment zijn er veel mensen om ons heen ernstig ziek. Dat maakt me erg verdrietig.

Wie is je grote voorbeeld?

Mijn ouders. Zij hebben mij altijd gesteund in wat ik ook deed. Ik ging na mijn studie naar Engeland en Australië. Ook deed mijn vader veel vrijwilligerswerk.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik zou wel met een oud volkswagenbusje door Europa willen reizen. Een week of drie, vier. Zo'n busje in contrasterende kleuren en met van die leuke gordijntjes. De kinderen vinden dat natuurlijk super stom, dus dat doen we wel als zij het huis uit zijn.

Waar word je verlegen van?

Ik vind het moeilijk om alleen naar een netwerkbijeenkomst, recept of feest te moeten. Alleen binnen komen en je ergens bij vreemden aan moeten sluiten. Je zou het niet zeggen, maar dan stap ik echt uit mijn comfortzone. Achteraf valt het natuurlijk altijd mee.

Welk talent zou je willen hebben?

Ik zou wel muzikaal willen zijn. Weet je zo'n piano die bijvoorbeeld op het station staat? Dat ik daarachter kan gaan zitten en vanuit het niets de sterren van de hemel spelen. Helaas ben ik niet muzikaal. Ik heb jarenlang orgelles gehad, maar het mocht niet baten.

Wie zou je voor een dag
willen zijn?

Máxima. Die vrouw is charmant met alles wat ze doet. Ze staat altijd mooi op foto's en daarnaast is ze heel intelligent en kan ze, ondanks dat ze in een glazen huis woont, ook nog wat voor anderen doen, zoals die micro-kredieten waar ze zich voor inzet.
Hoe sta je 's morgens op?

Fris en fruitig. Ik heb geen ochtendhumeur. Ontbijten doe ik met twee beschuitjes. Twee keer in de week ga ik zwemmen. Dan lig ik om 7 uur in het water. Ik heb er niet altijd zin in, maar als ik er eenmaal ben, dan ben ik wel blij dat ik gegaan ben.

Wat zijn je hobby's?

Lezen, wandelen in de natuur. Ik houd ook erg van Engeland en ik schrijf columns.

Wat vind je stom?

Zwerfafval. Ik verbaas me echt, nee, ik irriteer me…als ik mensen zomaar afval op straat zie gooien.

Wat staat er in het laatste WhatsAppje dat je kreeg?

Een bericht van mijn zoon Jurre.

Hij haalde een onvoldoende voor scheikunde, maar stelde me meteen gerust dat hij gemiddeld nog steeds een voldoende staat.

Wat is je favoriete quote?

Niets blijft zoals het ooit is geweest, geniet van ieder moment.