Sandra Hofman (51)

Waar kennen we jou van?

Ik werkte achttien jaar lang in het postkantoor aan de Binnenlandse Baan. We werkten daar met een leuk team. Ik had het er enorm naar mijn zin. Omdat ik wist dat er een eind kwam aan ons werk, ben ik een opleiding tot uitvaarverzorger gaan doen. De laatste twee jaar ben ik werkzaam bij Klink Uitvaart.
Daarnaast woon ik ook sinds 1998 in Barendrecht.

Hoe is het om in de uitvaartbranche te werken?

Het is natuurlijk heel wat anders dan het postkantoor.
Werken in deze branche is mooi. Ik kan echt iets betekenen voor de mensen. Ik ben er voor mensen die het moeilijk hebben. Op een mooie manier afscheid nemen van een dierbare is zo belangrijk en ik ben blij dat ik daaraan bij kan dragen.
Ik ben soms echt geraakt bij bepaalde toespraken of bijvoorbeeld een uitvaart van een jong persoon.
Maar ieder mens is speciaal en dat maakt iedere uitvaart uniek en het werk zo bijzonder.

Kom je vaak mensen tegen die jou 'ergens' van kennen?

Ontzettend vaak. Ik word overal herkend met de vraag: 'Van het postkantoor toch?'

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben alleenstaand en heb twee kinderen. Chantal is 21 jaar en Jeffrey is 19 jaar. En hondje Sammy hoort ook echt bij ons gezin.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Mijn ouders werkten allebei en daardoor paste mijn opa vaak op mij. Ik heb mooie herinneringen aan mijn opa.

Waar heb je voor het laatst heel hard om gelachen?

Wij hadden twee konijnen en eentje daarvan overleed. Het andere konijn was echt aan het rouwen. We zijn naar Het Knaagspoor in Ridderkerk gegaan, waar het konijn werd gekoppeld aan een ander konijn. Het was ontzettend grappig om te zien hoe dat ging. Inmiddels hebben we er dus weer twee.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Het verlies van mijn vader. Hij was pas 54 jaar. Ook om het overlijden van mijn stiefvader en de scheiding, dertien jaar geleden. Gelukkig zijn mijn ex en ik altijd goed bevriend gebleven.

Van wie krijg je inspiratie?

Van mensen die positief blijven in moeilijke tijden. Daar heb ik echt bewondering voor.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik zie graag dat mijn kinderen een gelukkige en succesvolle toekomst tegemoet gaan. Ik hoop dit werk nog lang te kunnen blijven doen en dat ik ooit oma mag worden.

Waar word je verlegen van?

Complimenten. In de werksfeer kan ik er redelijk mee omgaan, maar privé lach ik ze snel weg.

Waar ben je trots op?

Op mijn geweldige kinderen. Ze doen allebei een hbo-opleiding en ze doen het ontzettend goed.

Hoe sta je 's morgens op?

Iedere ochtend heb ik dezelfde gedachte: 'Vanavond ga ik vroeger naar bed'.

Wat zijn je hobby's?

Ik kijk graag korfbal. Mijn zoon speelt bij Vitesse in A1. Ik vind het heerlijk om te gaan kijken. Ik speelde zelf veertig jaar lang. Ook lees ik graag en bezoek regelmatig de sauna.

Wat zijn je angsten?

Ik heb vliegangst. Ik stap ieder jaar weer in het vliegtuig, maar met een kalmeringstablet achter mijn kiezen. Vroeger had ik hier geen last van. Het is iets van de laatste jaren. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat ik er geen controle over heb. Dat is hetzelfde als ik naast iemand in de auto moet zitten. Dat vind ik ook lastig. Ik rijd liever zelf.

Wat vind je stom?

Mensen die altijd maar klagen. Wees toch dankbaar voor alles wat er wel is, denk ik dan. Die mensen zuigen energie.

Wat heb je geleerd van je moeder?

Hard werken zonder te klagen.
En je niet ziek melden als het niet strikt noodzakelijk is.

Waar kijk je naar op televisie?

Voetbal. Eredivisie vooral. Maar ik kijk ook graag naar andere sporten.
Jinek, The Voice, Expeditie Robinson… van alles wat.

Wat staat er in het laatste WhatsAppje dat je kreeg?

Mijn zoon stuurde net: 'Ik heb de vaatwasser uitgeruimd. Hoe laat bij oma?'
We eten iedere woensdag met z'n allen bij mijn moeder, ook mijn schoonzoon is er dan bij.

Wat is je favoriete quote?

Behandel de mensen zoals je zelf behandeld wilt worden.