Afbeelding

Column Florian: Linguïstische relativiteit

Algemeen

Wat nu als je geen woorden voor tijd zou hebben in het Nederlands? Je kan niet praten over gisteren, want je kan niet zeggen dat je vandaag leeft en dat morgen gisteren eigenlijk eergisteren is… Pff, ik maak het nu wel erg ingewikkeld. Toch bestaat er wel een stam in de Amerikaanse staat Arizona, het zogenaamde Hopi-volk en die hebben dus geen woorden voor tijd.

Dat zorgt ervoor dat die mensen veel meer op de dag zelf leven. Ikzelf betrap me er bijvoorbeeld echt vaak op, dat alle dingen die ik op een dag doe eigenlijk alleen maar dingen zijn ter voorbereiding op de volgende dag of dat ik dingen van gisteren aan het wegwerken ben. Maar waar is dan de tijd gebleven die je aan vandaag hebt besteed?

Volgens onderzoek is het dus zo dat de woorden die je gebruikt om bijvoorbeeld dingen te beschrijven ervoor zorgen hoe je de dingen ervaart. Dat heet linguïstische relativiteit. Hmm… een voorbeeld werkt hier wel verhelderend denk ik.

Veel mensen zeggen tegenwoordig echt dat ze het verschrikkelijk druk hebben, mezelf inbegrepen. Ik merk ook dat hoe vaker ik dat op een dag zeg, hoe meer ik mezelf erop betrap dat ik echt stress voel en dat het zo dus ook echt lijkt dat ik aan vier touwtjes tegelijk moet trekken. Voor de grap heb ik een weekje iedere keer als me werd gevraagd hoe het met me ging, het volgende antwoord gegeven: "Ik ben lekker bezig, maar ik heb nog wel wat tijd voor jou hoor."

Het zal je verbazen, maar ik heb echt een heerlijk rustige week achter de rug en dat terwijl ik opdrachten moest inleveren, colleges moest volgen, dingen moest regelen, enzovoorts.

Uiteraard weet ik wel dat zomaar iets zeggen niet helpt tegen stress. Dat zou echt te makkelijk zijn. En toch geloof ik wel in de linguïstische relativiteit, omdat ik zeker weet dat positieve woorden en gedachtes meer energie geven.

De wereld wordt bepaald door de taal die je gebruikt, en het gebruik van die taal heb je zelf in de hand.

Florian

Advertenties uit de krant