Cobi Louws (69)

Waar kennen we jou van?
Ik doe verschillend vrijwilligerswerk. Zo ben ik hulpcoördinator van stichting Present en diaken bij de PKN-kerken. Ik ben kerkvrijwilliger in De Elf Ranken, penningmeester van de VvE waar wij wonen en boekhouder van de Wereldwinkel in Barendrecht.
Tot mijn 55^e jaar heb ik gewerkt als docent handelswetenschappen. Ik werkte onder andere zes jaar op het Mercatus College en een tijd in Spijkenisse. Later heb ik nog avondopleidingen boekhouden verzorgd.

Je doet veel vrijwilligerswerk.
Ik vind het fijn om iets voor een ander te kunnen betekenen. Als je naar de ellende in de wereld kijkt, kan je je machteloos voelen, maar toch zijn er altijd kleine dingen die je wel kunt doen.

Hoe is jouw gezinssituatie?
Ik deel 22 jaar een woning met Greetje. We zijn al zo'n 42 jaar vriendinnen en we hebben ervoor gekozen om samen een woning te delen. Het is gezellig en we kunnen ons verhaal kwijt bij elkaar.
Wat is je mooiste jeugdherinnering?
Bij mijn vader op schoot voor de kachel terwijl hij zong 'Koosje mijn Roosje, je moet nu naar bed…' Ik denk dat ik een jaar of zes was.

Waar word je gelukkig van?
Als ik iets voor een ander kan betekenen.

Waar ben je verdrietig om geweest?
Het overlijden van mijn ouders. Mijn vader overleed toen hij 63 jaar was en net een dag met de VUT was.

Welke toekomstdromen heb je nog?
Zoals het nu is, is het goed. Ik zou nog wel eens het Pieterpad willen lopen, het is geen must, maar het lijkt me wel erg leuk.

Wandelen is een hobby?
Ja, Greetje en ik wandelen heel veel. We hebben jarenlang iedere maandag een wandeling gemaakt. Dan gingen we met de trein naar het beginpunt en vanaf het eindpunt pakten we de trein weer naar huis. Nu maken we vaak stadswandelingen en tijdens de vakantie in Engeland en Ierland lopen we kilometers langs de kustlijnen. We gaan iedere zomervakantie naar dat gebied. Dan gaan we met de auto en nemen een tent mee. Ook fiets ik heel veel. Ik probeer altijd twintig kilometer per uur te fietsen. Niet omdat ik haast heb, maar vanwege mijn conditie.

Hoe zouden je vrienden jou omschrijven?
Actief, meelevend en ik hoop een beetje leuk. Ik vind dit echt een moeilijk vraag om te beantwoorden.
Hoe sta je 's morgens op?
Rond een uur of acht. De dag begint met gymnastiekoefeningen, daarna lees ik in de bijbel en bid ik en dan ga ik douchen en ontbijten. Dit doe ik altijd, ook als ik eens ergens heel vroeg moet zijn. Dan sta ik eerder op.

Naar welke muziek luister je?
We luisteren graag naar klassieke muziek en Keltische muziek. Het klarinetconcert van Mozart zette ik altijd op als ik examens moest nakijken. Dat maakte me rustig.

Wat vind je stom?
Ruzie maken. Probeer elkaar te accepteren en praat met elkaar.

Wat heb je geleerd van je moeder?
Mijn moeder zei altijd: 'mensen zijn niet hetzelfde en dat is maar goed ook, want anders zou het een saaie boel worden.'

Waar kijk je naar op televisie?
Het achtuurjournaal, Engelse detectives, 2 voor 12. Per Seconde Wijzer keek ik ook graag, maar dat is nu tegelijk met het achtuurjournaal.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?
Misschien iets minder perfectionistisch.

Wie heb je voor het laatst gebeld?
Ik belde Humanitas. Ik was er geweest om wat over de Veranderdag te bespreken en toen ik weg wilde gaan, was ik mijn fietssleutel kwijt. Uiteindelijk ben ik naar huis gelopen en eenmaal thuis vond ik de sleutel weer. Ik heb het meteen even laten weten, anders zouden ze blijven zoeken.

Ik heb trouwens geen smartphone. Ik zou het maar druk vinden als ik ook nog eens berichtjes op mijn telefoon moet beantwoorden. Ik heb wel een mobieltje om in geval van nood te gebruiken, maar bellen als ik later thuis ben doe ik niet snel, ik zal tenslotte niet snel in de file terecht komen met de fiets.

Wat is je favoriete quote?

Accepteer elkaars 'eigen aardigheden'.

Wil je nog iets toevoegen?

Op 6 april is het voor de achtste keer Veranderdag. Ieder jaar is het weer geweldig om te zien hoeveel mensen er meedoen. Ik hoop dat het weer een hele mooie dag wordt.