Jan Stolk (56)

Door Astrid Potuijt

Waar kennen we jou van?
Ik ben een geboren en getogen Barendrechter en ik ben al 47 jaar lang lid van de Harmonievereniging Barendrecht. Van 2001 tot en met 2008 ben ik voorzitter geweest.

Mijn vader zat bij de fanfare, daarom sloot ik op mijn achtste jaar al aan. Ik speelde toen bugel. Daarna ben ik trompet gaan spelen en de laatste dertien jaar speel ik trombone.

Kom je vaak mensen tegen die jou 'ergens' van kennen?
Ik ken veel Barendrechters en kom ook regelmatig mensen tegen die mij 'kennen'.
Maar meestal verwarren ze mij dan met mijn broer Wim.

Hoe is jouw gezinssituatie?
Ik ben getrouwd met Marianne. We hebben drie zonen die inmiddels het huis uit zijn.
Zij zijn 29, 26 en 24 jaar. En we hebben een kleindochter.

Waar heb je voor het laatst heel hard om gelachen?
Twee keer per week revalideer ik vanwege een scooterongeluk.
De laatste keer heb ik per ongeluk de verkeerde plastic tas mee naar huis genomen.
Er bleken autosleutels in te zitten. Toen ik deze terugbracht met mijn oprechte excuses, was de man in kwestie zo blij dat hij zei dat ik een standbeeld verdien. Ik heb daar enorm om gelachen.

Vertel eens over dat scooterongeluk.
In december 2015 knalde ik op een auto. Het vliegen ging nog wel, maar het neerkomen was minder. Mijn heupkom was verbrijzeld.
Het duurde een paar dagen voordat ik besefte dat dit heel ernstig was.
Ik loop nog steeds niet soepel. De spieren zijn verslapt.
Veel pijn heb ik gelukkig niet meer en het gaat steeds beter.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?
Buitenspelen. Ik woonde in de wijk achter het gemeentehuis.

Wanneer ben je het gelukkigst?
Als ik alle drie de kinderen met aanhang om mij heen heb. En ik ben ook al veertig jaar gelukkig met Marianne.

Kaugom op straat, dat is stom!

Waar heb je een traan om gelaten?
Drie jaar geleden overleed mijn vader op 82-jarige leeftijd. Ik had een hele goede band met hem.

Wie is je grote voorbeeld?
Mijn oud-collega Jan Wagemakers. Ik kwam als jongst bediende bij Wissing in Barendrecht werken.
Hij was een soort van tweede vader. Zorgde voor ons jongeren, leerde ons veel. En hoe hij met mensen en zijn vakgebied omging… met een engelengeduld. Ik zie hem echt als een voorbeeld.

Welke toekomstdromen heb je nog?
Ik ben tevreden. Als ik stop met werken wil ik me nog meer op de muziek gaan richten. Hoewel ik nu al in drie koren speel, maar het kan altijd meer.

Waar word je verlegen van?
Als kind was ik verlegen, maar daar ben ik allang overheen. Hoewel ik wel eens verlegen kan zijn met situaties zoals bijvoorbeeld onverwacht hulp krijgen van iemand waar je het niet van had verwacht en dat het voor diegene heel vanzelfsprekend is.

Wat is jouw grootste talent?
Dat is toch muziek maken.

Hoe sta je 's morgens op?
Ik sta rond zes uur op zonder wekker. Ik gebruik nooit een wekker.
Ik begin meteen met de oefeningen die ik vanwege mijn heup moet doen. Daarna douchen en ontbijten.
Om ongeveer 7.30 uur vertrek ik naar mijn werk als stedenbouwkundige bij gemeente Vlaardingen.

Wat zijn je hobby's?
Naast het muziek maken, fotografeer ik graag.

Wat zijn je angsten?
Voordat ik mijn scooterongeluk kreeg, had ik al drie keer eerder een ongeluk gehad. Dat liep iedere keer goed af. Daar kreeg ik wel angstige ideeën bij. Alsof ik al van tevoren aanvoelde dat het een keer echt goed fout zou gaan. Ik mag nu overigens geen scooter meer rijden van mijn werkgever.

Wat vind je stom?
Kauwgom op de grond.

Naar welke muziek luister je graag?
Blues. Maar ik kan Nederlandse muziek ook waarderen.
Zoals het nummer 'De vondeling van Ameland' van Boudewijn de Groot.

Wat staat er in het laatste WhatsAppje dat je hebt gekregen?
Het is een groepsapp van de familie. Mijn ene zus is op vakantie en liet weten dat het heel hard regende.
Mijn andere zus antwoordde met 'Lekker naar de regen luisteren en dan in slaap vallen'.

Wat is je favoriete quote?
Zie ook de positieve dingen.

Ook iemand voor deze rubriek opgeven? Mail dan naar astrid@baruitgeverij.nl