Column Melvin: Songfestival

Melvin is 16 jaar en zit in de vierde klas van het Dalton Lyceum. Afgelopen zaterdag zat hij voor de buis.

Afgelopen weekend was het weer tijd de 62e editie van het Eurovisiesongfestival. De grootste liedjeswedstrijd van de wereld. Vroeger had ik nooit verwacht dat ik ooit naar het Songfestival zou kijken. Ik dacht altijd dat het maar een programma voor oude mensen was en na het dieptepunt in 2010 (Shalalie Shalala) besloot ik lachend dat het niets voor mij was.

Maar na 2012 werden de bekende artiesten plotseling naar de wedstrijd gestuurd, en na het succes van de Common Linnets in 2014 werd ik wel een beetje nieuwsgierig.
Vorig jaar besloot ik dan toch maar om een keer te gaan kijken, nu heb ik besloten om het elk jaar te gaan kijken.
Het songfestival werd ooit opgericht in de jaren 50 van de vorige eeuw. In 1950 was de Tweede Wereldoorlog net afgelopen en lag Europa in puin. Toen de wederopbouw begon besloten mensen dat zo'n ramp nooit meer mocht gebeuren. Er werd gezocht naar manieren om nieuwe oorlogen te voorkomen en om ervoor te zorgen dat er meer eenheid zou ontstaan tussen de Europese landen. De VN werd opgericht, en de European Broadcasting Union besloot om een internationale liedjeswedstrijd te organiseren. Het festival was gebaseerd op het Italiaanse liedjesfestival van Sanremo, dat razend populair was. Met deze Europese wedstrijd zou er meer samenhorigheid in Europa ontstaan. Maar het valt natuurlijk te betwijfelen of we door het songfestival geen risico meer lopen op een wereldoorlog.

In 1956 werd het eerste festival in Zwitserland gehouden. Er deden toen zeven landen aan mee: België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland, Duitsland en Zwitserland. Nederland opende het festival met het eerste liedje dat er ooit gezongen is, en de eerste winnaar was Zwitserland. Sindsdien wordt de wedstrijd elk jaar gehouden, en tegenwoordig doen er maar liefst 42 landen aan mee.

Dit jaar was het dus alweer tijd voor de 62e editie van het songfestival. Vorig jaar won de Oekraïense zangeres Jamala met het liedje 1944, daarom werd het festival in de hoofdstad van Oekraïne gehouden. Nederland deed dit jaar mee met OG3NE en het liedje Lights & Shadows. Ik vond het wel een mooi liedje, vooral omdat het driestemmig was, maar ik verwachte eigenlijk niet dat we zouden gaan winnen.

Toch ging ik zaterdagavond vol spanning voor de tv zitten, want er bestaat natuurlijk altijd de kans dat Nederland onverwachts wel wint. Nadat alle 26 optredens waren geweest kon er worden gestemd en begon het wachten op de uitslag. De tijd wordt dan natuurlijk opgevuld met allemaal andere optredens waar je eigenlijk niet op zit te wachten, maar goed. Toen alle stemmen uiteindelijk geteld waren was het al na middernacht. Eerst werden de stemmen van de jury's van alle 42 deelnemende landen één voor één bekend gemaakt, dat duurde dus ook ongeveer een half uur. Voor Nederland maakte Douwe Bob de uitslag bekend. Hij deed vorig jaar mee.
Het bekendmaken van de uitslag is ook meteen een van de gevoelige plekken van het Songfestival. Dat komt vooral door de vriendjespolitiek van sommige landen. Griekenland en Cyprus geven elkaar bijvoorbeeld altijd de hoogste score, gewoon omdat het buurlanden zijn. Dan zou je denken dat wij in Nederland dat ook doen, maar nee. Hier is het juist andersom. België geeft ons nooit punten en wij geven hen nooit punten.

Maar afgezien van wat corruptie is het toch heel spannend om te zien wie er gaat winnen. Toen de jury's van alle landen hadden gestemd stond Nederland op de vijfde plek, dus met de stemmen van de mensen thuis was een overwinning voor Nederland mogelijk! Maar helaas. We werden ingehaald door zes andere landen, en belandde op de elfde plek. De overwinning ging naar Portugal. Hopen dat we in Portugal wél winnen.

Reageren kan via www.deschakelbarendrecht.nl

Ideeën voor Melvin kan men mailen naar redactiebarendrecht@baruitgeverij.nl