Column Melvin: De keerzijde van de medaille

Dit jaar is het precies 450 jaar geleden dat de Tachtigjarige Oorlog begon. Een oorlog tussen Spanje en Nederland, burgers en machthebbers en katholieken en protestanten. Uit deze oorlog zou uiteindelijk de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden ontstaan, het begin van het huidige land waar we nu in leven. Voor veel mensen staat deze oorlog dan ook symbool voor vrijheid en gelijkheid, de Nederlanders vochten zich vrij van de Spaanse tirannie. Toch zit er, zoals altijd, ook een duistere kant aan dit glorieuze verhaal.

De Tachtigjarige Oorlog begon nadat een groeiende groep protestanten tegen het schrikbewind van Filips II in opstand kwam. De sterk katholieke koning wilde dat zijn onderdanen allemaal katholiek waren en liet alle 'ketters' verbranden, onthoofden en martelen. Niet gek dus dat de protestanten begonnen te vechten voor hun vrijheid. Als we echter naar de houding van de protestanten gedurende de rest van deze bloedige burgeroorlog kijken, is de vergelijking met het hedendaagse jihadisme snel gemaakt.

Op dit moment woedt er in Syrië al zeven jaar een burgeroorlog tussen een corrupte president en de onderdrukte bevolking en tussen extremistische moslims en gematigde rebellengroepen. Kortom: een oorlog met als belangrijkste inzet vrijheid en geloofsovertuiging. Net als tijdens de Tachtigjarige Oorlog. De prostestanten in Nederland wilden net als de terreurorganisatie IS een eigen staat waarin ze hun eigen geloof konden uitoefenen. Daarbij werd veel geweld gebruikt.

De overwegend katholieke stad Groningen werd bijvoorbeeld maandenlang belegerd en uitgehongerd door de rebellen. Toen de stad viel werd er geplunderd, verkracht en gemoord. Tegenwoordig staat dit bekend als de 'bevrijding van Groningen', dat bewijst maar weer dat elk verhaal twee kanten heeft. Het grote verschil met IS en de protestanten is natuurlijk wel dat de protestanten geen aanslagen pleegden in andere landen, maar dat zou ook kunnen komen doordat andere landen zich niet bemoeiden met de Nederlandse opstand.

In het jaar dat de Nederlandse onafhankelijkheidstrijd 450 jaar geleden is, kunnen we dus concluderen dat tijden veranderen, maar mensen niet. Ook tegenwoordig is ideologie een motief voor geweld. Daarnaast zien we ook dat elk verhaal een andere zijde heeft en dat we nog steeds kunnen leren van onze eigen geschiedenis. Voor ons is Willem van Oranje een held, voor Filips II leek hij meer op Osama Bin Laden.