Peter Groenveld (73)

Waar kennen we jou van?

Op mijn twaalfde ben ik in Barendrecht komen wonen. In 1972 ben ik Foto Groenveld begonnen. We hebben tot 2005 aan de Middenbaan gezeten. Daarna is het overgenomen door Foto Klein. Ik heb ook jarenlang kerkenwerk gedaan, waarvan ik acht jaar ouderling was. Nu ben ik lid van de redactie van het landelijke blad 'Terugblik'. Ik bewerk de oude foto's die hierin worden afgedrukt.

Hoe was het om een fotozaak te hebben?

Dag en nacht werken, maar altijd met veel plezier. Eigenlijk was het een uit de hand gelopen hobby. Ik maakte fotoreportgages op locatie, we hadden een donkere kamer achter de winkel om de foto's te ontwikkelen. Toen Foto Klein langskwam of ze de winkel konden overnemen, heb ik getwijfeld. Ook omdat ik nog vrij jong was om al te stoppen met werken. Maar achteraf is het een goede zet geweest. Er is veel veranderd in de fotobranche. De tientallen fotorolletjes die we per dag ontwikkelden bijvoorbeeld. Ik maak af en toe nog foto's of een video op verzoek, maar verder ben ik er niet meer zoveel mee bezig.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben 49 jaar getrouwd met Clari. We hebben twee dochters van 46 en 41 jaar en vier kleinkinderen.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Ik heb de kunstacademie gedaan. Dat waren mooie jaren. Daar is ook de basis voor de fotografie gelegd. Eerst werkte ik een tijdje in Zwijndrecht, maar omdat Barendrecht geen eigen fotozaak had en mijn baas er geen gat in zag om hier te beginnen, ben ik het een tijdje later zelf gaan doen.

Waar word je gelukkig van?

Van de kleinkinderen. De vrije tijd die ik heb en dat ik niets meer moet. Ook van het voorjaar. Ik heb de pest aan de winter.

Waar ben je verdrietig om geweest?

De scheiding van mijn dochter en het faillissement van Van Asperen schoenenzaak. Ze huisden in mijn pand. Nu maar hopen dat er een nieuwe huurder opstaat. Het liefst natuurlijk een winkel. Er komen steeds meer kantoren op de Middenbaan. Jammer is dat.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Clari en ik reizen graag. We gaan meerdere keren per jaar op pad met de caravan. Ook hebben we al een aantal cruises gemaakt. Dit zou ik nog vaker willen. Misschien eens richting Canada. We maakten eens een safari in Kenia. Dat wil ik nog wel eens beleven.

Hoe zouden je vrienden jou omschrijven?

Hulpvaardig en vriendelijk.

Hoe sta je 's morgens op?

Meestal rond acht uur. Ik begin de dag met de krant en een boterham. Daarna kijk ik het nieuws op televisie. Rond tien uur drink ik koffie.

Welke verleiding kan je niet weerstaan?

Vroeger had ik gezegd ijs. Maar sinds een aantal jaren heb ik diabetes. Ik vind het nog steeds lastig om ijs te laten staan, maar ik moet wel. Overigens hoef ik maar twee pilletjes per dag voor de diabetes te slikken, dus dat valt wel mee.

Wat zijn je angsten?

Ik heb niet echt angsten. Ja, dat met het ouder worden je gezond mag blijven.

Wat vind je stom?

Agressie in het verkeer. Iedereen heeft maar haast tegenwoordig. Ook appen op de fiets of in de auto. Levensgevaarlijk. Zelf app ik nooit in de auto.

Wat heb je geleerd van je ouders?

Respect voor anderen, beleefdheidsvormen en voor jezelf opkomen.

Waar kijk je naar op televisie?

'We zijn er bijna' vind ik leuk. Ook houd ik van Radar en Pauw. Dat soort programma's. Ik kijk ook graag naar voetbal. Ik ben een Ajax-fan. Mijn kleindochter is voor Feyenoord. Maar ik vind het ook leuk als Feyenoord speelt hoor.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Ik zou wel wat geduldiger mogen zijn. Als ik op anderen moet wachten bijvoorbeeld. Dat kan ik echt niet. En files. Vreselijk.

Wie heb je voor het laatst gebeld?

Mijn kleinzoon Timo om te zeggen dat ik er was. Hij had me gevraagd of ik hem uit Someren op wilde komen halen. Dus zat ik vanochtend om half zeven al in de auto.

Wat is je favoriete quote?

Maak plezier. Ik ben een optimistisch persoon.