Annie van der Heijden – Roos (68)

Waar kennen we jou van?

Ik woon sinds mijn derde jaar in Barendrecht. Ik heb 23 jaar bij Dick Stolk delicatessewinkel gewerkt aan de Middenbaan. 28 jaar was ik gymjuf bij de gymnastiekvereniging (GVB), ik werkte als invaljuf bij kinderdagverblijf Ieniemieni. Ook heb ik zeventien jaar meegewerkt aan het poppentheater Maranco, waarmee we voorstellingen op scholen en bij verenigingen gaven. Op dit moment ben ik vrijwilliger bij stichting Velerlei. Ik ben betrokken bij de kindersoos en zit als zangeres bij de 'van alles wat band'.

Je werkt veel met kinderen.

Ja, ik vind kinderen leuk. Ze zijn eerlijk en direct en de ontwikkeling van zuigeling naar peuter boeit me enorm. Ik zet me graag in voor kinderen, vooral voor die kinderen die minder stabiel zijn door de dingen die ze thuis meemaken.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben getrouwd met Aart. Ik zeg altijd dat ik 46 jaar geleden de hoofdprijs heb gewonnen. We hebben bewust geen kinderen.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Ik weet nog goed dat we op vakantie gingen met ons gezin - in totaal had ik zeven broers en zussen. Dat mijn vader reed en een weggetje in sloeg waarbij 'verboden in te rijden' stond. 'Dat zijn vaak de mooiste plekjes' zei mijn vader dan. Ook gingen we kamperen bij een boer en sliepen dan op het stro. De geur van knakworsten en haring in tomatensaus doet me weer aan die tijd denken.

Waar word je gelukkig van?

Onderweg zijn met Aart en ergens op een bankje zitten met een ijsje van een euro. Van die kleine dingen maken het leven extra mooi.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Mijn zus en beste vriendin Ria heeft Parkinson. (Ze is ook bekend in Barendrecht als zwemjuf). Ze was een bekende sportvrouw. Het is een nare ziekte.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Aart en ik hebben al veel gereisd. Veel bijzondere reizen, waar we uren over kunnen vertellen. Maar we zijn nog nooit op Texel geweest. Dus daar willen we nog eens heen.

Hoe zouden je vrienden jou omschrijven?

Als een gezellige duizendpoot en altijd in voor een feestje.

Hoe sta je 's morgens op?

Meestal rond negen uur, want we liggen niet voor een uur 's nachts in bed. Ik sta vaak zingend op. Aart maakt het ontbijt klaar, we drinken samen koffie en bedenken wat we deze dag gaan doen.

Welke verleiding kan je niet weerstaan?

Pure chocolade. Als het in de kast ligt, lukt het nog wel, maar als het op tafel staat… In de auto heb ik dat met drop.

Wat vind je stom?

Ik was laatst met mijn zus Ria in het gemeentehuis om een nieuw paspoort te halen. Zij zit in een rolstoel en bij de zuil waar je een nummer moet trekken, bleek dat dit niet mogelijk is vanuit de zittende positie. De twee lage balies waren niet in gebruik en daardoor kon mijn zus niet over de balie heen kijken. Het paspoort tekenen kon ook niet. De medewerker dacht ook niet echt met ons mee door bijvoorbeeld met Ria naar de lage balie te lopen. Ik vond het heel vreemd en heb er dan ook een brief over geschreven. Ze zouden de medewerkers bij de gemeente eens een training moeten geven door zelf een paar uur in een rolstoel te gaan zitten.

Wat heb je geleerd van je moeder?

Geduldig te zijn en een luisterend oor te hebben.

Waar kijk je naar op televisie?

De Wereld Draait Door, Twee voor twaalf, Jinek en Pauw. En sport. Ik ben een groot sportliefhebber.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Niets. Ik ben gelukkig en heb een goed leven.

Wie heb je voor het laatst gebeld?

Ria. We bellen dagelijks.

Wat is je favoriete quote?

Trek iets positiefs aan, dat staat zo leuk.

Wil je nog iets toevoegen?

Ik denk nu ook weer terug aan de keren dat ik bij papa achterop de fiets zat richting De Kuip. Hoe blij hij was als ze gescoord hadden. Ik zeg weleens dat mijn vader de eerste man in mijn leven was. Hij was mijn beste vriend en is jammer genoeg maar 66 geworden.

Ook iemand voor deze rubriek opgeven? Mail naar
astrid@baruitgeverij.nl.