Column Florian: Onmogelijk?!

Stel je voor: het is je eerste dag op je nieuwe werk, ze hebben je net uitgelegd wat je moet gaan doen en op het moment dat je wilt beginnen, komt je werkgever naar je toe en vraagt met een serieus gezicht of je de map met zoekgeraakte stukken en de cijfers van het vijfde kwartaal wil halen… zou jij erin trappen?

Laatst raakte ik bij de kaaswinkel in gesprek met een klant over gebbetjes die ze met nieuwe mensen vroeger uithaalden. Zo vertelde hij mij dat een timmerman wel eens zijn leerling-timmerman op pad stuurde voor het plintenladdertje, een klein flesje waterpaswater om de waterpas bij te vullen (er zit immers een belletje in) of voor de vierkante gatenboor. Of een monteur die zijn stagiair een doosje bougievonkjes of een busje tussengas laat halen bij de winkel. Bij een scheepswerf werd er ook wel gevraagd om de vrachtbrieven van de 'Nevercomebackline' of wat de status is van de lading 'buttonholes'.

Zelf kan je het ook eens proberen: vraag je moeder eens om het dichte vergiet aan te geven of om een gaatje in je kleren met geruit garen dicht te stoppen. Bij het opzetten van een tent kan je je vader vragen of hij nog aan haringolie heeft gedacht.

Je snapt natuurlijk de essentie van dit soort opdrachten en vragen wel: deze dingen bestaan niet en als iemand uiteindelijk toch naar ze op zoek gaat, vinden ze dat natuurlijk ook vanzelf uit. Het lijkt me leuk om dit soort grappen weer terug te brengen op de werkvloer (voor zover ze verdwenen zijn). Vaak gebeurt het niet meer, omdat er zogenaamd geen tijd voor is. Maar wat mij betreft mogen we elkaar best eens wat vaker in de maling nemen op de werkvloer. Dus de volgende keer dat je in de supermarkt bent of werkt, kan je best eens vragen naar de prijs van de rode bosananas. Ik ben benieuwd