Column Astrid: Mannenavonturen

Af en toe is er wel eens even een man in mijn leven. Iedereen weet natuurlijk dat je best wel een behoorlijke tijd nodig hebt om iemand echt te leren kennen en te weten of je bij elkaar past. Maar soms zijn er ook mannen bij waarvan ik na een paar uur al weet dat het nooit wat gaat worden.

Zo was er G. Leuke vent en we hadden veel gemeen bleek de eerste twee keer. Maar G. vond het ook doodnormaal om coke te gebruiken. Want ja, als je drinkt, wordt je dronken en als je dan coke gebruikt, is dat niet het geval. Het zal best logica zijn, maar voor mij een grote brug te ver. Want toen ik vroeg waarom hij dan zoveel moest drinken, keek hij alsof ik had gevraagd waarom het gras groen is.
Of S. Die had zoveel humor. Ik lag de hele week dat ik hem 'kende' in een deuk. S. was zo'n joviaal figuur, die wenste de lantaarnpalen nog een fijne dag. Maar S. wilde me ook direct meenemen naar een feest van zijn 'vijftien' beste vrienden met aanhang en dat wilde ik niet. Ik wilde hem best brengen en halen gaf ik aan. Maar S. zijn humor kende geen grenzen. Want hij appte me dat het feest afgelopen was en toen ik daar kwam, was dat niet het geval. Het appje met 'grapje' had hij pas tien minuten later gestuurd. Ik zat al in de auto en had het niet meer gezien. Op een feestje komen waar ik niemand ken, is al niet mijn ding. Maar een paar uur later komen terwijl er bij de feestgangers al liters drank in zit, is gewoonweg vreselijk. Ik voelde me dan ook erg opgelaten en wilde alleen maar naar huis. Dat deed ik dus ook, zonder S. want tja, het feest was nog niet afgelopen.
En toen met E. Hij nam me voor de eerste date mee naar een soort van buffetrestaurant waar je het gewicht betaalt van wat er op je bord ligt. Hij stond er op te betalen. Wat attent. Ik stond daar met mijn winterjas aan, tas om mijn arm en moest een bord vol eten scheppen. Terwijl ik het warm had en ongemakkelijk stond te doen, fluisterde E. in mijn oor dat ik niet te veel op moest scheppen, want anders werd het te duur. Ik liet spontaan een paar champignons op de grond vallen. Even was ik bang dat ik ook nog een glas drinken moest dragen, maar gelukkig bleek E. een echte krent, want die kreeg ik er niet bij.

Gelukkig is die leuke vent in mijn leven niet noodzakelijk. Ik kan prima zonder. Dus ik zoek nog even verder. Kijken of ik er nog meer columns uit kan slepen.