Riens Onnink Junior (53)

Waar kennen we jou van?

De meeste mensen zullen mij kennen van de ijzerwarenwinkel aan de Tweede Barendrechtseweg. Daar heb ik jarenlang, samen met mijn vader, in gewerkt en uiteindelijk voortgezet. Maar ik ben een geboren en getogen Barendrechter, dus veel mensen zullen mij ook nog wel van de schooltijd kennen. Daarnaast ben ik een aantal jaren kerkmeester van de Bethelkerk geweest.

Hoe gaat het met je sinds de winkel gesloten is?

Het gaat goed. Ik ben zelfstandig ondernemer. Slotenservice, inbraakbeveiliging, cilinderservice en installatiewerk is nu mijn business. Maar ook voor het plaatsen van een keukenblok draai ik mijn hand niet om, of het helpen bij een verhuizing. Laatst heb ik nog een ondernemer ontzorgd, door hem bij te staan bij de verhuizing. Pas toen het laatste schilderijtje hing ben ik weggegaan. Vervolgens heb ik het oude pand leeggeruimd en schoon opgeleverd. Daardoor kon hij zich met zijn eigen business bezighouden. Ik doe wat ik leuk vind, zie het maar zo.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben getrouwd met Petra. Samen hebben we vijf dochters. Daarvan wonen er nog drie thuis.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Twee oude tantes van mijn vader woonden in Aalten. Ze waren beide vrijgezel en runden een textielwinkel. De dames Onnink werden ze genoemd. Met het gezin gingen we daar regelmatig op bezoek. Voor mij was dat net of je terug in de tijd ging. Geen warm water uit de kraan en zo'n oude grasmachine. Geweldig vond ik het daar.

Waar word je gelukkig van?

Als ik met Petra en alle meiden thuis ben. En naar de kerk gaan. Ik sla niet snel over. De diensten geven me een goed gevoel.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Ik kan zo snel niets noemen. Ik moet zeggen dat ik nog geen grote verliezen geleden heb. Maar ik weet ook niet of ik verdrietig zou zijn als dat gebeurt. Ik vind in alles troost bij God en heb het geloof dat degene die wegvallen bij hem een nieuw bestaan vinden dat beter is dan het aardse bestaan, zoals wij dat ervaren. Gemis zal er zeker zijn, maar verdriet denk ik daarom eerlijk gezegd niet.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik ben geen dromer. Ook dat komt door mijn geloof in God. Hij bestuurt alles, dus dromen heeft daarom geen zin en is verloren energie.

Hoe zouden je vrienden jou omschrijven?

Als rustig en eerlijk, denk ik.

Hoe sta je 's morgens op?

Ik ben een avondmens. Ik sta wel op tijd op, maar het gaat niet makkelijk. 's Avonds daarentegen blijf ik makkelijk wat langer zitten.

Wat zijn je angsten?

Ik heb geen angsten. Ben nergens bang voor.

Wat vind je stom?

Heb je even? Mensen die met tegenargumenten komen die met 'als' beginnen. 'Als' is een sprookje. 'Als' bestaat niet. Dat zeg ik ook vaak tegen mijn kinderen. Verder vind ik het stom als mensen de rotonde verlaten zonder richting aan te geven, selfies maken en commerciële zenders. O ja, en het boerka verbod vind ik stom. Waarom? Deze mensen beleven hun geloof anders dan wij, maar moeten we dat verbieden? Ik kies dan ook in de supermarkt altijd de kassa waar een dame met hoofddoek om, achter zit.

Wat heb je geleerd van je ouders?
Mijn vader en moeder zijn nog allebei in leven. Mijn vader is misschien nog wel bekender in Barendrecht dan ik. Van hen heb ik liefde, respect, geduld en het geloof in de Almachtige Schepper meegekregen.

Waar kijk je naar op televisie?

Nederland Zingt, Opsporing Verzocht, Tussen Kunst & Kitsch en Het Journaal.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Niets. Nou ja, minder snurken, maar die wens komt meer van Petra.

Nog iets toe te voegen?

Nog iedere dag word ik aangesproken door klanten uit de winkel. Ze zeggen dan dat het zo jammer is dat de winkel er niet meer is. Weet je, het is gewoon zo gelopen. Het zijn andere tijden en onze winkelformule past daar niet meer in. Ik heb er vrede mee dat de deur definitief op slot is gegaan. Alles wordt bestuurd van boven, zo ook dit deel van mijn leven.

Iemand opgeven voor deze rubriek? Mail naar
astrid@baruitgeverij.nl