Erna Noordijk(54)

Waar kennen we jou van?

Ik ben geboren in Smitshoek en vanaf mijn achtste jaar getogen in Barendrecht. Toen ik op het voortgezet onderwijs zat werkte ik op zaterdag bij slagerij Blijleven en later ben ik aan de slag gegaan als tandartsassistente in de praktijk van tandarts Bijnen. In mijn jeugd zat ik op turnvereniging Kracht en Vlugheid en zaterdags liep ik mee met WSV Marijke. Vijf jaar geleden ben ik met de Zorgnijverij begonnen en daar ben ik sinds die tijd dagelijks werkzaam. Omdat dit allemaal in Barendrecht is heb ik veel Barendrechters leren kennen.

Was De Zorgnijverij een droom van je?

Het is mijn kindje! Ik word er blij van als ik zie dat de mensen die aan onze zorg zijn toevertrouwd, zich thuis voelen en zich aanvaard en geaccepteerd weten. Zelfs als het even niet lukt! Ik vind het fijn om bij te dragen aan het welbevinden van ze en dat zie ik dagelijks gebeuren in de Zorgnijverij.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben dertig jaar getrouwd met Jasper. We hebben vier kinderen. Stephany (29) en Carolijn (27) wonen elders. Daniël (22) en Thomas (20) wonen nog thuis.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Dat zijn er veel. Ik groeide vanaf mijn achtste op aan de eerste Barendrechtseweg, als oudste van de zeven kinderen, en waar we hele leuke buren hadden. Zo logeerden we zomers vaak in een tent in onze tuin met elkaar. Ook de kampen met wandelvereniging Marijke. Dat we sliepen in de koeienstallen bij boer Goos.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik leef mijn droom al. Hoewel ik nog wel graag eens terug wil naar de Fiji-eilanden om het medisch team te ondersteunen. In 2008 ben ik er een half jaar geweest en in 2018 samen met de jongens nog een terug geweest. Ik hoop dat we snel weer op reis kunnen.

Wat was je beste beslissing het afgelopen jaar?

Ik heb geleerd om mijn hart te volgen en keuzes niet te beperken tot enkel wat zichtbaar is.

Wat had je graag tien jaar geleden willen weten?

Ik denk juist niet dat ik bepaalde dingen eerder had willen weten. Als ik bijvoorbeeld van tevoren had geweten hoe pittig het is om te ondernemen in de zorg, had ik het waarschijnlijk niet gedurfd. Nu ging ik er blanco in en heb stapje voor stapje alle hobbels genomen.

Wat zou je doen met een miljoen?

Daar zou ik nog even over na moeten denken. Het lijkt heel veel, maar het is ook zo op.

Hoe sta je ’s morgens op?

Ik probeer met het goede been uit bed te stappen, ga douchen en neem een klein ontbijtje. Koffie drink ik bij De Zorgnijverij zo rond half negen.

Welke verleiding kan je niet weerstaan?

Ik ben dol op jurken. Regelmatig hang ik er weer een nieuwe bij in de kast.

Waardoor raak je geïrriteerd?

Kritische mensen die enkel langs de zijlijn laten weten wat ze ervan vinden zonder zelf iets te ondernemen. Ook kan ik slecht tegen de agressie in het verkeer.

Waar kijk je naar op televisie?

Ik kijk nauwelijks televisie. Floortje op reis, vind ik leuk. Maar voor de rest lees ik liever een boek of bezoek of bel mijn vriendinnen.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Niets. Ik heb de afgelopen jaren geleerd om mijzelf te omarmen met mijn tekorten. Niemand is perfect.

Wie heb je voor het laatst gebeld?

Mijn vriendin die corona heeft. Ze is heel ziek geweest.

Welke spreuk zou je op een tegel willen hebben?

‘Het hart kent redenen die de reden niet kent.’ En ook ‘Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen.’

Wanneer heb je voor de laatste keer iets nieuws gedaan?

In de afgelopen vijf jaar bij De Zorgnijverij heb ik vaak nieuwe dingen gedaan. Zo zijn we nu net een tweede Kidzcare-locatie in Gouda gestart.

Wat is je quilty pleasure?

Iedere keer als ik ga tanken, koop ik een zak Tikkels.

Hoe ervaar je de coronacrisis?

In het begin heb ik de dagbesteding ontzettend gemist. Inmiddels zijn we met de helft van de cliënten weer aan de gang. Ik heb het hoofd koel gehouden en vooral in oplossingen proberen te denken. Daarnaast mis ik het gezellig de stad in gaan en spontaan een terrasje pakken.