De imker van de Pendrechtse Molen

BARENDRECHT – Eigenlijk was Savas Ünal alleen maar op zoek naar goede honing. Maar tegenwoordig heeft hij zelf bijenkasten staan bij de Pendrechtse Molen en op enkele andere plekken. Een gesprek met een man die een passie heeft voor bijen en honing.

door Arco van der Lee

De imker woont aan de andere kant van de A15, in Carnisselande. “Als je met de tram Carnisselande binnenrijdt, dan zie je links een huis met twee bijenkasten in de tuin. Daar woon ik.”
Ünal (44) werkt als informaticus bij een transportbedrijf. Dat hij imker werd is toeval. “Een jaar of acht geleden wilde ik goede honing kopen. Het verbaasde me dat niemand hier in de buurt daarmee bezig was. Ik kwam in contact met Ambrosiusgilde, de imkervereniging in de regio Rotterdam.”
De nieuwsgierigheid van Savas Ünal was gewekt en hij volgde een beginnende imkercursus bij het Ambrosiusgilde. “Ik probeer zo een bijdrage te leveren aan de natuur in mijn eigen omgeving.” De kersverse hobby-imker pakte het serieus aan. “Ik ben niet snel tevreden. Dat hoort bij mijn karakter.”

Een poging om via de gemeente Barendrecht aan een plekje te komen voor bijenkasten, liep op niets uit. “Ze zeiden: ‘Heb je een tuin? Zet ze maar in je tuin.’” Bij verschillende mensen in Charlois mocht hij een kast in de tuin plaatsen. Daar worden de bijeen gewaardeerd omdat ze zorgen voor de bevruchting van bomen en planten.

Savas Ünal kwam in contact met de boswachter van Staats Bosbeheer, die de ruimte rond de Pendrechtse Molen beheert. Daar bleek voldoende ruimte voor een aantal kasten. Dat was vier jaar geleden. Inmiddels heeft Ünal drie keer meegedaan aan de landelijke Open Imkerijdagen. Zo’n dag geeft hem de kans om te vertellen over zijn hobby. “Want als je de ziekte Bijenliefde eenmaal hebt, dan wil je het overdragen. De mensen waren laaiend enthousiast. Er kwamen meer dan dertig bezoekers.” Ünal begeleidt inmiddels ook een beginnende imker.

Het gesprek met Savas Ünal vindt plaats begin juni. Dat is een belangrijke periode voor de imkers. Hij moeten zijn volken extra goed in het oog houden, om te voorkomen dat nieuwe koninginnen er met een deel van het volk vandoor gaan. ‘Zwermen’ heet dat. Ünal probeert dat te voorkomen door met raszuivere koninginnen te werken die ‘zwerm traag’ zijn en het plaatsen van lege bijenkasten waar een nieuwe koningin met haar volk in kan gaan wonen.

Het lukt niet altijd om het zwermen te voorkomen. Mensen die geconfronteerd worden met een zwerm kunnen een meldpunt bellen. ( www.ambrosiusgilde.nl/meldpunt-bijenzwerm ). Voor een deel van Rotterdam is Ünal de imker die dan wordt gewaarschuwd.
“Ik neem dan een kleine kast mee. Eerst spuit ik de zwerm nat tegen het opvliegen. Ik schud het volk op een blik of direct in de kast met heel vaak de koningin erin. De rest van het volk komt op de geur af en kruipt ook in de kast. Na zonsondergang haal ik dan de kast vaak op.”

De weide rond de Pendrechtse Molen is een geschikte plek voor zijn bijenvolken, vertelt imker Ünal. “Een bij is in staat om maximaal tien kilometer te vliegen vanaf de kast. De omgeving hier geeft genoeg ‘dracht’ in de vorm van nectar (‘de benzine van de bij’) en stuifmeel (eiwit). In het voorjaar staan hier veel lindebomen in bloei.”

Maakt hij ook honing? “Ik niet, maar de dames wel”, antwoordt Ünal lachend en wijst op de bijenkasten. Hij kan daar trouwens niet onbeperkt honing uit halen. “Van een kast in dit gebied kan je afhankelijk van het jaar en vele andere factoren maximaal 25 kilo per jaar oogsten. Ik oogst de honing, op 15 kilo na. Dat deel blijft in de kast voor het overwinteren, zodat het volk met eigen honing het volgend seizoen kan starten.

Lopend over het terrein komt Savas Ünal aan bij een tafel waar een paar ramen met Darren(Mannelijke bijen) broed aanwezig is.

Elke imker heeft last van de varroa mijt die oorspronkelijk uit Azië komt. Sommige imkers hebben meer last dan de andere. “Een natuurlijke manier die ik gebruik is om gesloten darrenbroed uit de kast te halen waar de varroa mijten zich in genesteld hebben.”

“Ik gebruik absoluut geen chemicaliën om de varroa mijt te bestrijden maar enkel natuurlijke middelen zoals zelfgemaakte tijmolie, brandnetels en darrenraat uitnemen. Het nadeel van chemische bestrijdingsmiddelen zijn dat ze zich ook in de honing raten nestelen. Tevens is de darrenbroed voer voor kippen, koolmeesjes en andere dieren die deze heerlijke eiwit( Darren larfjes) nuttigen.”

De honing die Savas Ünal oogst verkoopt hij in zijn omgeving. Deze is ook in de molen verkrijgbaar. De geslingerde honing is bij Nederlanders het meest gevraagd, veel andere nationaliteiten geven de voorkeur aan raathoning. Ook maakt hij zelf Propolis tinctuur, een hars die door de bijen uit bomen en planten wordt gehaald. Dit wordt door de bijen verwerkt en wordt wel ‘antibiotica van de natuur’ genoemd. Het heeft antibacteriële, schimmeldodende en ontstekingsremmende eigenschappen.

Voor de toekomst zou Savas Ünal graag een ruimte hebben waar hij mensen kan ontvangen, zoals scholieren of beginnende imkers. Op die manier zou hij graag zijn liefde voor de bij en de honing doorgeven.

Voor informatie is imker Savas Ünal bereikbaar via savas_76@hotmail.com