Column Florian: Verbouwingsperikelen

Het eerste steentje is het spannendst. Als die eruit is dan is het onomkeerbaar, want dan moet alles eruit. Ongetwijfeld heb je net als ik nog even staan twijfelen bij een verbouwing: ga ik dit echt doen? Na een paar resolute klappen of in mijn geval: het resolute aanzetten van de breekhamer, is de beslissing gemaakt. Nu moet ik wel eerlijk zijn: het was niet mijn eigen badkamer maar die van mijn ouders die verbouwd moest worden, dus de beslissing was voor mij minder moeilijk. Het gevoel van onomkeerbaarheid blijft.

Na twee dagen tegels slopen, puin scheppen, zakken sjouwen, afval storten, nog meer tegels slopen en nieuwe tegels de trap op lopen, is de badkamer onherkenbaar. Nooit geweten ook dat een ruimte die eerst zo vol en klein leek (bad, wc, kast, etc.) nu zo groot en leeg kan ogen.

Zouden er van die standaarddingen zijn die elke ‘verbouwer’ herkent? Bijvoorbeeld dat je goed bezig bent, maar er dan plotsklaps achter komt dat je toch nog pluggen bent vergeten te halen. Gauw spring je in de auto, ritje naar de bouwmarkt en dan sta je voor het schap met de pluggen… keuze uit een ruim assortiment. Luttele minuten gaan voorbij voordat je de juiste onderdelen gevonden hebt. Eenmaal terug thuis herhaalt dat scenario zich dat een aantal keer. Herkenbaar?

Of dat je tijdens de verbouwing erachter komt dat het toch eigenlijk meer werk is dan verwacht? Of dat het toch meer puinzooi oplevert dan dat je van tevoren had ingeschat? Allemaal van die dingen waarvan je van tevoren weet: dat schat ik vast te weinig in, daar moet ik rekening mee houden. Toch loopt het dan altijd anders dan van te voor ingecalculeerd.

Typische verbouwingsperikelen, waarvan ik hoop dat je ze herkent. Anders doe ik met verbouwen toch echt iets fout…