Jamie: terrasje pakken

Op 28 april was het voor de horeca in Nederland eindelijk zo ver: de terrassen mochten weer open! Het was een beetje lullig dat het pas de dag na Koningsdag was, maar goed daar hebben we het verder niet over. Voor de mensen die heel graag wilden was het ’s woensdag in ieder geval weer mogelijk. Tot een paar dagen ervoor had ik niet gedacht dat ook ík één van die mensen zou zijn.

Ik was ’s woensdag namelijk vrij van stage, wat tevens ook mijn laatste stageweek was. Ik had dus wel tijd om even een terrasje te pakken samen met een vriendin. De weersvoorspelling was goed dus we reserveerden lekker een plekje buiten. Eenmaal op de dag zelf, bleken de weergoden toch een ander plan te hebben: het was helemaal niet zo zonnig als voorspeld. Sterker nog, de zon was zo goed als de hele middag niet te zien. Een jasje en een lange broek waren hard nodig.

Normaal gezien zou je denken: joh, ik ga lekker binnen zitten of ik ga gewoon niet, maar ja dat was nu geen optie. Ik ben niet iemand die hele weekenden op een terras zit hoor, maar nu het weer kon vond ik het toch wel even lekker. De afgelopen maanden heb ik ook gewoon to-go een bakkie koffie gehaald of bij iemand thuis iets gedronken of gegeten, maar dat is toch anders.

Vorige week vrijdag was het tijd voor poging twee. Het was lekker druk in de Witte de Withstraat in Rotterdam, het zonnetje scheen dit keer wel en we zaten precies op een hoekje waar weinig wind was. Ik zeg niet gelijk dat het zomers warm was, want het was nog steeds best fris af en toe. Een dag later dacht ik: we proberen het nog een keer, het zou dan nog beter weer zijn. Dat had ik niet moeten doen want ook al zaten we weliswaar overdekt, het regende constant en het was koud. Daar zit je dan met je goeie gedrag in de kou op het terras…

Ik heb wel genoten van het lekkere eten en drinken maar ik hoop dat de zomer snel komt, of dat we anders binnen mogen zitten.