Melvin: omringd door politici

Deze zomer is de Tweede Kamer verhuisd van het Binnenhof naar een tijdelijk onderkomen in het voormalige gebouw van het ministerie van buitenlandse zaken. Heel toevallig bevindt dat gebouw zich direct naast het gebouw van de Universiteit Leiden waar ik studeer, waardoor ik nu studeer naast debatterende Kamerleden. 

In de twee weken dat de Tweede Kamer hier zit is er al veel gebeurd. Vorige week nog werden de colleges verstoord door een luidruchtig protest tegen de coronamaatregelen. Een aantal dagen later klommen Greenpeace activisten op het dak om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis. Uit het raam kijken is daarom tegenwoordig aantrekkelijker dan opletten in de les. 

Naast de iets grotere protesten die af en toe plaatsvinden spelen ik en mijn studiegenoten sinds kort ook elke dag bingo. Wie de meeste politici voorbij ziet komen wint, al hebben we er nog geen prijs aan verbonden. Vorige week was de buit voor mij: Rob Jetten, Ferdinand Grapperhaus, Sylvana Simons en Tunahan Kuzu. Zelfs met die lijst heb ik de bingo helaas niet gewonnen. 

Een andere leuke bezigheid is nu buiten op een bankje zitten tussen de colleges door. Dit helpt om de bingo te winnen en is daarnaast ook heel vermakelijk. Er komt van alles voorbij: cameraploegen, bekende journalisten, mensen in pakken en een hele hoop marechaussee. Genoeg om je een aantal uur bezig te houden. 

Vanuit de kant van de Tweede Kamer zal het waarschijnlijk ook wel even wennen zijn om naast een universiteitsgebouw te werken. Op de bovenste verdiepingen wonen namelijk ook studenten, waar de parlementsleden uitzicht op hebben vanuit hun werkkamers. Ik kan me voorstellen dat dat af en toe grappige taferelen gaat opleveren. Wij worden afgeleid tijdens onze colleges en zij worden afgeleid tijdens de commissievergaderingen. Misschien gaat de verhuizing daarom niet bijdragen aan de productiviteit van de Kamerleden. 

Toch geeft het wel een speciaal gevoel om bijna dagelijks zo dicht bij het centrum van de macht te zitten. Vorige week nog stapte Sigrid Kaag op als minister van buitenlandse zaken, op een steenworpafstand van waar ik zat. Helaas is dit alweer het laatste jaar van mijn studie, maar ik hoop dat ik in de komende maanden nog wat parlementaire geschiedenis van dichtbij kan meemaken.