Arco: stemadvies

Van Waterschap tot Europees Parlement, als ergens verkiezingen voor zijn ga ik altijd stemmen. Met het rode potlood in de hand vel ik dan mijn vonnis door één hokje rood te maken en de andere kandidaten te negeren. Maar bij één verkiezing heb ik daar altijd wat moeite mee: de verkiezingen voor de gemeenteraad.

Bij alle andere verkiezingen staan de kandidatenlijsten vol met namen die me niets zeggen of die ik hooguit langs zie komen op de landelijke tv of in de dagbladen. Maar bij de verkiezingen voor de gemeenteraad staan er allerlei mensen kandidaat die ik ken.

Van alle partijen in het dorp ken ik de standpunten en weet ik hoe ze zich de afgelopen jaren hebben opgesteld. En als je de Barendrechtse politiek volgt, dan ontdek je al snel dat achter die standpunten ook gewone mensen zitten.

Het meeste contact hebben mijn collega’s en ik met burgemeester en wethouders. Niet eens omdat ze ons weleens uitnodigen voor een persgesprek. Nee, het zijn vooral de bezoeken aan bruidsparen en hoogbejaarde dorpsgenoten die voor een bijzonder contact zorgen. Je belt dan samen met de burgemeester of met een wethouder aan bij mensen die je nog nooit hebt ontmoet. Iedereen doet dat op zijn (of haar) eigen manier. Het levert altijd een foto op voor de krant en je leert de burgemeester of wethouder een klein beetje beter kennen en waarderen.

Met de gewone raadsleden heeft de pers de laatste twee jaar helaas weinig contact, omdat de vergaderingen vooral per video worden afgewerkt. Live in de raadszaal ontstaan er voor de vergadering of tijdens schorsingen leuke gesprekken. Daarbij maakt het niet uit van welke partij iemand is.

Contact zonder woorden is er soms ook. In de vorige raadszaal zat de pers recht tegenover het college. Het was de periode met burgemeester Thieu van de Wouw. Helaas waren er toen enkele raadsleden die goed waren in eindeloze verhalen die (volgens mij) kant nog wal raakten. Op zo’n moment keken de burgemeester en ik elkaar aan. We glimlachten vriendelijk naar elkaar en we wisten genoeg. Dit verhaal ging nog wel even duren…

Door gesprekken met raadsleden, wethouders en burgemeesters is mij duidelijk dat ze (misschien op een enkeling na) hun best doen om iets voor Barendrecht te betekenen. Daarom doet mij het altijd een beetje pijn dat ik bij de gemeenteraadsverkiezingen maar één hokje rood mag kleuren.

Mijn stemadvies? Ga stemmen voor de gemeenteraad. Heb je nog geen keuze gemaakt? Bekijk de standpunten van de partijen in de media. Of misschien nog beter: spreek een kandidaat aan op straat. De verkiezingen zijn op 16 maart, dus je hebt nog even de tijd om je keuze te maken.

P.s.

Hartelijk dank voor de reacties op de vorige column. Veel mensen willen met mij wandelen door de Zeeheldenbuurt. Als de drukte van de verkiezingen achter de rug is, gaan we op pad.