Tandarts Edwin Eikenboom met pensioen

Door Arco van der Lee

HEERJANSDAM – Tandarts Edwin Eikenboom gaat op 1 oktober met pensioen. Hij stopt met het werk waar hij als schooljongen al van droomde.

“Tandarts is een prachtig beroep”, vertelt de 64-jarige Eikenboom direct bij het gesprek in de wachtkamer van zijn praktijk. “Ik weet dat ik op de basisschool al zei ‘Ik wil tandarts worden’. Dat vak intrigeerde me. Iedereen moest er toen om lachen, maar mijn droom is uitgekomen.” Het aantrekkelijke van het vak is voor hem de combinatie van het contact met mensen en de techniek.

Eikenboom komt oorspronkelijk uit Rotterdam-Zuid. Na zijn opleiding koos hij bewust voor een kleinschalige praktijk. “Ik wilde het contact met de mensen houden. De mensen hebben ook behoefte aan dat contact, merk ik. Ik probeer altijd alles wat ik doe uit te leggen, maak ook altijd tijd voor een praatje. En dat wordt gewaardeerd.”
De tandarts vindt het werken met kinderen één van de leukste kanten van zijn werk. “Ik probeer ze angstvrij de weg naar de stoel te laten maken. Daar krijg ik heel veel energie van.”

Voordat hij hier een praktijk opende, kende Eikenboom het dorp Heerjansdam al een klein beetje. “Op school zat ik in de klas met kinderen uit Heerjansdam. Ik herinner me uit die tijd de roeibootjes op de Waal. En ik heb hier ook dikwijls gevoetbald.” Tijdens zijn militaire dienst kreeg Eikenboom de tip dat er in Heerjansdam een kleine praktijk vrij kwam. “Een aantal van mijn klasgenoten kwam ik later als patiënt weer tegen. Dat is best bijzonder.”

Edwin Eikenboom begon zijn praktijk in 1984 in het Groene Kruisgebouw. “Mijn werkruimte daar deed ook dienst als consultatiebureau. Dan moesten mijn spullen aan de kant om plaats te maken voor baby’s.” Na vervolgens jarenlang een praktijk aan huis te hebben gehad, verhuisde hij in 2009 naar het gezondheidscentrum in het centrum van het dorp , waar ook een huisarts en een fysiotherapeut werken. Hij roemt zijn vier assistentes. “De onmisbare visitekaartjes van mijn praktijk.”

In de afgelopen 37 jaar rukte ook in de wereld van de tandarts de digitalisering op. Maar er veranderde nog meer. “We gaan tegenwoordig voorzichtiger te werk, proberen oplossingen te verzinnen waarbij het gebit zo min mogelijk beschadigd wordt. Dar kan bijvoorbeeld met kunsthars. Daarbij bereiken we prachtige resultaten.” Het werken volgens standaard-protocollen is belangrijker geworden. Ook is er meer dan vroeger aandacht voor nascholing.
De Heerjansdammers zijn prettige patiënten, heeft Eikenboom ervaren. “Het is hier aangenaam werken en wonen. Ik voel me inmiddels Heerjansdammer. Ik stop weliswaar met de praktijk, maar blijf hier zeker wonen.”

Hij ontmoette bijzondere mensen. Zoals die patiënt op leeftijd die in de wachtkamer een koprol maakte, om te laten zien hoe fit hij was.

De afgelopen jaren konden de Heerjansdammers hun tandarts buiten werktijd ook tegenkomen als lid van de medezeggenschapsraad van de basisschool, badmintonspeler en vrijwilliger bij het zwembad. “Daar zat ik in de grasmaaiploeg. Op zo’n grote maaimachine over het veld gaan. Daar wordt je helemaal zen van.’

Tandarts Eikenboom doet zijn werk nog steeds met plezier. “Het is een mooi vak, maar wel intensief. Je ziet per dag veel verschillende patiënten. Je moet dan steeds schakelen en dat kost veel energie.” Er doet zich nu een mooie gelegenheid voor om de praktijk over te dragen, legt hij uit. “Er kwam iemand op mijn pad, die de praktijk wil overnemen. Dat voelt goed. We zitten op één lijn over hoe je het tandartswerk moet doen. Kwaliteit leveren waarbij persoonlijke aandacht voor de patiënt voorop staat.”

Vanaf 1 oktober zet Eléa Kooiman de praktijk voort onder de naam Mondzorg Heerjansdam. Zij heeft al de praktijk Mondzorg Ambacht in Hendrik-Ido-Ambacht. Het adres en telefoonnummer van de praktijk in Heerjansdam blijven hetzelfde. Omdat de praktijk ook op vrijdag open gaat, is er plaats voor nieuwe patiënten (zie www.mondzorgambacht.nl).

Al heel wat patiënten hebben afscheid genomen, vertelt Eikenboom. “Ik zal het vak in het begin zeker wel missen. Maar het is niet zo dat ik in een zwart gat zal vallen. Ik heb vroeger gedrumd, misschien kan ik dat weer oppakken.” Eikenboom houdt verder onder meer van lezen, koken, fietsen en wandelen.

Aan het eind van het gesprek rest er nog één vraag: gaat de tandarts eigenlijk zelf naar de tandarts? “Jazeker. Ik ga naar een vriend, die ook tandarts is. Hij controleert mijn gebit en ik dat van hem.”