Mensen maken Barendrecht (22): Ad van Dijk
AlgemeenBARENDRECHT - Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde. Hun inzet is door de toenemende zorgvragen en vergrijzing de komende jaren harder nodig dan ooit. In 2021 – het Nationaal Jaar Vrijwillige Inzet – komt in deze rubriek elke twee weken een vrijwilliger aan het woord.
Vandaag is dat Ad van Dijk (63), betrokken bij het onderhoud van de Eendenkooi van het Zuid-Hollands Landschap
Wat doe je?
“In de Eendenkooi Klein Profijt in Rhoon werden vroeger eenden gevangen. Inmiddels is dit gebied afgesloten voor publiek. Wij houden deze kooi in stand door het vernieuwen van rietmatten en zorgen dat de kooi toegankelijk blijft. We knotten de wilgen, zetten nieuwe wilgenstekken uit, onderhouden bruggen en houden de paden vrij van omgevallen bomen. Er is vooral veel maai- en snoeiwerk te doen, zodat de paden begaanbaar blijven. Twee keer per jaar zijn er excursies en op aanvraag leiden we groepen rond. Meestal ben ik hier twee keer in de week, in ieder jaargetijde. Ik heb veel geleerd van de andere vrijwilligers, vaak door te kijken hoe zij het werk deden.”
Wat haalde jou over de streep om dit te gaan doen?
“Als jongetje ben ik ooit in dit mooie getijdengebied geweest. Vijf jaar geleden ging ik met prepensioen. In De Schakel stond dat de Lions Club Albrandswaard hier een schoonmaakactie hield. Daaraan heb ik meegedaan en toen ben ik in aanraking gekomen met deze unieke plek. Afgezien van het vogelgezang is het hier helemaal stil en dat is zo bijzonder op tien minuten rijden van Rotterdam. Ik geniet van deze rust en van de natuur. We zien beverburchten en sporen van reeën. Dat maakt dit werk zo anders dan mijn andere vrijwilligerswerk bij Stichting Present, de kerk en als taalmaatje.”
Wanneer maakt jouw inzet verschil voor de ander?
“Eendenkooi Klein Profijt in Rhoon is uniek erfgoed en bestaat al honderden jaren. Het is een van de weinige buitendijkse kooien die onder invloed staat van het getij. De Heer van Rhoon en Pendrecht had dit recht verpacht aan een kooiker. De eenden werden met behulp van tamme ‘lokeenden’ en een kooikerhond in een ‘pijp’ gedreven. Deze kooi heeft vijf pijpen, zodat er bij iedere windrichting eenden gevangen konden worden.”
“De laatste kooiker Arie Keijzer heeft in 2005 de laatste eend gevangen. Samen met de boswachter van het Zuid-Hollands landschap begeleidt en helpt hij nu ons, de circa 12 vrijwilligers. Alleen met behulp van vrijwilligers is het mogelijk om dit erfgoed authentiek te behouden. We snoeien zoveel mogelijk met de hand en werken bij voorkeur met lokaal materiaal, zoals riet uit de Rhoonse grienden. Er is altijd wat te doen. Zo is er een plan om het ‘makhok’ in originele staat terug te brengen. Daar voerde de kooiker de makke eenden.”
Welke gebeurtenis is je bijgebleven?
“Ik geniet van de wisseling van de seizoenen. Het is hier altijd mooi. Het prille groen in de lente, de planten die zich gaan oprichten en in de zomer zo hoog staan. De verkleuringen in de herfst. In de winter ligt alles plat en dan begint de cyclus opnieuw. Dat dit een getijdengebied is, maakt het extra bijzonder. Het water kan heel snel hoog komen heb ik zelf al ervaren. Daarom werken we altijd met meerdere personen samen. Je moet hier niet in je eentje zijn.”
Informatie
Houd je van de natuur en ben je in een goede conditie? Kijk op www.zuidhollandslandschap.nl/vrijwilligers.
Of zoek naar een andere zinvolle taak op de vrijwilligersvacaturebank, www.
vrijwilligerswerkbarendrecht.nl, tel. 0180-691802.
