Mensen Maken Barendrecht (39, slot): Ludde Nienhuis

BARENDRECHT - Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde. Hun inzet is door de toenemende zorgvragen en vergrijzing de komende jaren harder nodig dan ooit. Dit is de laatste aflevering van de rubriek Mensen Maken Barendrecht, waarin we elke twee weken een vrijwilliger aan het woord lieten.

Vandaag is dat Ludde Nienhuis (84), bestuurslid bij Amateurtuindersvereniging “Barendrecht” (ATV)

Wat doe je?

“Met de andere bestuursleden zorg ik dat de honderd leden van onze vereniging hier prettig kunnen tuinieren. Ons complex aan de Stationsweg 134 is in januari 1990 geopend. Er zijn 90 tuinen, van circa 100, 200 of 30 vierkante meter. De kleine tuinen zijn seniorentuinen voor 50-plussers. Die werden aanvankelijk gesubsidieerd, maar nu helaas niet meer. Wel kunnen vrijwilligers helpen bij het spitten. Ook is er voor senioren een kist met tuingereedschap beschikbaar.
Alle Barendrechters kunnen een tuin bij ons huren, maar dan moeten ze wel geduld hebben. De wachttijd kan oplopen van 2 tot 3 jaar omdat volkstuinen nu heel populair zijn. Alle huurders hebben ‘werkbeurten’ om samen de paden en het gemeenschappelijke groen te onderhouden. De huurders van de kleine tuinen komen een ochtend per jaar, van de grote tuinen twee ochtenden per jaar. Vrijwilligers hebben een mooie abri getimmerd, een overdekte plek waar je even kunt zitten om je tuinlaarzen aan te doen. Ieder jaar is er een wedstrijd wie de mooiste tuin heeft. De vereniging heeft het natuurlijk tuinieren hoog in het vaandel staan. We gebruiken geen bestrijdingsmiddelen en kunstmest op het algemene gedeelte en proberen het allerlei dieren (vogels, padden, vlinders en andere insecten) zoveel mogelijk naar de zin te maken.”

Wat haalde jou over de streep om dit te gaan doen?
“Ik ben met tuinen opgegroeid. Thuis op de Groningse boerderij was ik altijd buiten te vinden en later hield ik voor mijn hospita de voor- en achtertuin bij. Mijn leven is een en al plant, ik houd van bloemen én van groente en fruit. Mijn vrouw Gea zag in de herfst van 1977 een berichtje in De Schakel dat de heer Havelaar een stuk grond aan de Gebroken Meeldijk kocht en dat in percelen ging verhuren als volkstuin. Ze zei: “Dat is iets voor jou!” Leen Uitterlinden zei op de bijeenkomst op 17 januari 1978: “Mensen, jullie moeten samen een vereniging oprichten.” Dat is gebeurd: op 31 mei 1979 is de Volkstuindersverenging Barendrecht opgericht en daar was ik natuurlijk lid van. Dat perceel werd onteigend en toen zijn we in 1990 aan de Stationsweg gekomen.
Bernard Visser vroeg me om secretaris te worden. Ik zei eerst nee, want ik moest op mijn werk bij het Ministerie van Landbouw al veel vergaderen, maar uiteindelijk ben ik op 23 maart 1995 toch secretaris geworden en dat heb ik 16 jaar gedaan. Daarna werd ik algemeen bestuurslid. Piet Timmer gaf mij de benaming ‘Algemeen Adjunct en ledenadministratie’. Kortom: ik bemoei me overal mee. Op 3 september ga ik stoppen, dan ben ik niet meer herkiesbaar. Ik zal het wel missen, want het is een warm bad hier. Iedereen is zo aardig voor me.”

Wanneer maakt jouw inzet verschil voor de ander?
“Nieuwe leden maak ik wegwijs op de tuinen. De meeste mensen zitten al lang op hun tuin, maar ieder jaar zijn er zo’n tien nieuwkomers. We helpen elkaar over en weer bij ziekte of langdurige afwezigheid.
Vanaf eind 1991 tot eind 1994 heb ik niet getuind in verband met de ziekte van mijn vrouw. In juli 1994 besloot ik om per 1 april 1995 gebruik te maken van de speciale VUT-regeling (vervroegde uittreding). Ik kon toen weer dezelfde tuin huren. Als je een volkstuin hebt, kun je in de zomer eigenlijk niet lang op vakantie. Zelf heb ik altijd te weinig uren voor mijn tuin. In de winter valt het wel mee, zo’n 3 á 4 uur per week, in de zomer zou ik er eigenlijk 10 tot 20 uur per week moeten zijn.
Wat ik het meeste waardeer hier, is het contact met de mensen. We praten natuurlijk veel over de planten en geven elkaar tips, ook al zijn we allemaal eigenwijs over groei en bloei. Mijn advies: plant groente in rijtjes in noord-zuid richting. Dan kan er volop licht en lucht bij de planten.”

Welke gebeurtenis is je bijgebleven?
“In 1995 heeft mijn toenmalige buurman een huisje gebouwd op mijn tuin. Het heet Gea, naar mijn overleden vrouw. Hoewel ik de tuinier van ons tweeën was, kwam zij ook wel eens langs op de fiets. Dan stond ze een uur lang met een voet op de trapper met bestuurslid Frans Schop te praten en te lachen. Dat zijn kostbare herinneringen.”

Informatie
Heeft u belangstelling voor een volkstuin? Kijk dan op de site www.atvbarendrecht.nl. Aanstaande zaterdag, 25 juni, is er een open dag op het complex van 10 tot 17 uur. Een bestuurslid zal u dan graag rondleiden.
Of zoek naar een andere zinvolle taak op de vrijwilligersvacaturebank: www.vrijwilligerswerkbarendrecht.nl, tel. 0180-691802.