Het huisje van Boddé
We hebben best wel wat historische gebouwen in Barendrecht. De Dorpskerk, de Watertoren en alle andere Rijksmonumenten. Plus alle gebouwen die (soms tegen de wil van de eigenaar!) op de plaatselijke monumentenlijst staan. Op al die lijsten ontbreekt Stationsweg 128. En eigenlijk is dat jammer.
Toen ik mijn eerste verhaaltjes over Barendrecht schreef, rond 1990, was het een tijd van grote plannen. De spoorlijnen werden uitgebreid en het dorp kreeg een echte rondweg. Daarbij stond steeds één huisje in de weg: Stationsweg 128. Het huis van meneer Boddé.
De rondweg (dit stuk heet Boezemweg) moest met een tunnel onder het spoor door. Daarvoor moest wel Stationsweg 128 gesloopt worden. Meneer Boddé vond dat de gemeente de rondweg en de tunnel maar een tiental meters moest opschuiven. Hij nam het woord tijdens vergaderingen en diende bezwaren in. Meneer Boddé werd een vaste bezoeker van het gemeentehuis. We hebben elkaar daar regelmatig gegroet.
De gemeente Barendrecht ging voortvarend te werk. Er kwam een nieuwe plattegrond van de gemeente, die huis-aan-huis werd verspreid. Daarop was alvast de nieuwe Boezemweg ingetekend. Het huisje van meneer Boddé kwam op de kaart niet meer voor.
Boddé liet zich niet uit het veld slaan. Uiteindelijk kwam de zaak voor de rechter. Toen bleek (en we kunnen dat allemaal zien) dat de Boezemweg best een paar meter verderop kon worden aangelegd. Het huisje kon blijven staan.
Maar daarmee kende het verhaal nog geen happy end.
Inmiddels was het staatsbedrijf Nederlandse Spoorwegen op het toneel verschenen. Het spoor langs de Stationsweg zou uitgebreid worden. Als dat ene huisje aan de rand van Barendrecht gesloopt werd, dan hoefde daar geen geluidsscherm te worden geplaatst.
Meneer Boddé begaf zich weer naar voorlichtingsavonden en commissievergaderingen. Hij stortte zich in inspraakprocedures en maakte bezwaar. Uiteindelijk kwam ook deze zaak voor de rechter. Die oordeelde dat er geen reden was om het huisje te slopen.
Gallië heeft het dorpje van Asterix en Obelix. Wij hebben Stationsweg 128. Dapper standhouden en met argumenten komen als de overheid met een dom plan op de stoep staat.
Altijd als ik vanaf de Boezemweg de Stationsweg op draai in de richting van Heerjansdam, dan moet ik aan dit verhaal denken. Het huisje mag inmiddels wel weer eens een likje verf hebben. Maar het staat er nog steeds.
Waarom dit verhaal?
Stationsweg 128 blijkt deel uit te maken van het plan voor Natuurgoed Ziedewij. Hovenier Paul Casteleijn wil de polder achter de Stationsweg ontwikkelen tot een natuur- en recreatiegebied. Daarbij wil hij zijn hoveniersbedrijf verplaatsen van de Noldijk naar de Stationsweg. Hij is in overleg met de eigenaren van Stationsweg 128 om samen een plan te maken. In het stuk dat naar de gemeenteraad is gestuurd staat de zinsnede ’de bestaande woning te vervangen’.
Persoonlijk zou ik het jammer vinden als Stationweg 128 gesloopt zou worden. Maar het gebeurt dan om een sympathiek plan mogelijk te maken. En dat heeft de oude meneer Boddé dan toch bereikt.
De Schakel op social media
Volg De Schakel ook via Facebook en Instagram:
@deschakelbarendrecht