Onze ruimtereis
Met een droge klik viel de deur achter me in het slot. Daar zaten we dan, met z’n vieren voor onbepaalde tijd opgesloten.
Het had wel iets weg van een ruimtereis. Maar hoe lang zou ‘ie duren? Een reis naar de maan duurt drie dagen. Voor een enkeltje Mars kan je op acht maanden rekenen. Om op Pluto te komen ben je 9 jaar en 5 maanden onderweg. Nee, dat liever niet.
Onze capsule had voldoende voorraad aan boord voor een reis naar de maan en weer terug. Maar de bevoorrading moet op tijd geregeld worden, want er zijn nog meer mensen die in een positie verkeren zoals wij. Tijdig bestellen dus, zodat een auto van Albert Heijn of de Jumbo voorrijdt, voordat het brood, het vlees of de groente op is.
Echt op weg naar de maan waren we niet, maar we zaten als gezin plotseling wel opgesloten. Vader en moeder positief getest op corona mét symptomen (uche, uche…), zoon 1 positief getest zonder symptomen en zoon 2 negatief getest. De instructie van de GGD was duidelijk: trek de deur achter je dicht en ga in quarantaine.
De routine waarin je dan als gezin in terechtkomt heeft wel iets weg van een ruimtereis. Het deed me allemaal erg denken aan het relaas van kosmonaut Sigmund Jähn over zijn reis met de Sojus 31. Zoon 2 en ikzelf via de computer aan het werk, zoon 1 kookt en mijn echtgenote regelt de bevoorrading en heeft contract met de aarde (bellen met de huisarts dus). Misschien komt het door de duidelijke taakverdeling dat er geen onvertogen woord viel. Eigenlijk een wonder.
Zoals Sigmund Jähn de aarde bekeek door het raampje van zijn ruimtecapsule, zo bekeek ik het gebeuren in Barendrecht via de e-mail en sociale media. Je ziet veel, maar je hebt tegelijkertijd het vervelende gevoel dat je ook veel mist.
Is het vol te houden? Los van de medische onzekerheid (het verloop van corona laat zich slecht voorspellen) waren er zo nu en dan lichtpuntjes. Even bellen met familie of collega’s. Bloemen en kaartjes die worden bezorgd. Op een mooie dag even in de tuin zitten. Wat dat betreft hadden we iets meer comfort dan echte ruimtereizigers.
Was mijn humeur bestand tegen deze isolatie? Redelijk. Maar ik heb wel een ‘facebookvriend’ verwijderd die weer eens een bericht plaatste waarin corona werd ontkend. “Het aantal vaccinaties neemt toe en ook het aantal besmettingen stijgt. Ziet u nu ook het verband?” Zo luidde het zinnetje ongeveer dat voor mij net een stap te ver ging.
Heeft onze capsule zijn bestemming al bereikt? De twee zoons mochten na Pasen weer gaan werken. Ze hebben dus 17 dagen in de capsule gezeten. Met als enige uitje zo nu en dan een bezoekje aan de teststraat. En na die ‘ruimtewandeling’ gelijk weer naar binnen. In de tijd waarin ze opgesloten hebben gezeten, zou je drie keer heen en weer naar de maan kunnen reizen.
Mijn vrouw en ik blijven nog even binnen. Maar voordat de capsule Mars bereikt mogen we vast wel weer naar buiten. Daarna wordt het best even wennen om het gewone leven weer op te pakken. Sigmund Jähn kon na zijn ruimtereis door de zwaartekracht niet meer op zijn benen staan. Zo erg zal het bij ons niet zijn. Maar het laten bezorgen van alle boodschappen is een gemak dat we wel gaan missen.
Mes en boksbeugel
BARENDRECHT - Een minderjarige Barendrechter ging op Goede Vrijdag op pad met een mes en een boksbeugel. Een wijkagent nam hem de wapens af.