Nienke Timmer: ‘Ik droom ervan om over drie jaar weer mee te doen’.
Nienke Timmer: ‘Ik droom ervan om over drie jaar weer mee te doen’. Foto:

‘Iedereen wilde met me op de foto’

Door Jeffrey van der Maten

BARENDRECHT - Met een zesde plek op de 200 meter beleefde Nienke Timmer (23) een droomdebuut op de Paralympische Spelen in Tokio. De Barendrechtse wil een voorbeeld zijn voor mensen met een beperking, maar ook voor anderen. 

Ze waande zich een popster, ruim negenduizend meter verwijderd van huis. “Iedereen vroeg om een handtekening en wilde met me op de foto”, glimlacht Timmer. “Eerst is dat nog wél een beetje gek, maar op een gegeven moment een je eraan. Het was echt een super gave ervaring en ben nu nog aan het nagenieten.”

Dat mag ook, gezien haar jarenlange voorbereiding en uitmuntende prestatie in Tokio. Timmer nam deel aan de 200 meter op de Paralympische Spelen en liep prompt een persoonlijk record. Het leverde haar uiteindelijk een zesde plek op. “Dat gebeurt niet vaak op de Spelen, dat iemand een PR loopt. Ik presteer meestal wel goed op grote toernooien. Ik was echt dolblij toen ik mijn tijd zag. Ja, ik ben daar echt boven mezelf uitgestegen.”

Het was de beloning voor vijf jaar lang kei- en keihard werken voor de 23-jarige Barendrechtse. Al jarenlang staat haar leven in het teken van deelname aan de Paralympische Spelen. Ze verhuisde ervoor naar Amsterdam om bij Team Para Atletiek te trainen, moet regelmatig feestjes met vrienden afzeggen en heeft van Team NL een topsportstatus gekregen. Fulltime houdt ze zich bezig met atletiek. “Ik train tien keer per week. Ja, de afgelopen maanden was het voor mij én mijn omgeving best pittig. Daarom ben ik de laatste weken volop aan het afspreken, haha.”

Timmer kreeg als foetus te weinig zuurstof, waardoor zij te maken heeft met spasticiteit in het lichaam. De ergste symptomen zijn hevige krampaanvallen, die haar regelmatig veel pijn bezorgen. “Je leert ermee leven”, vertelt Timmer. Ze probeert er het positieve van in te zien. “Zonder dat had ik afgelopen maand niet in Tokio gestaan. Het is heel mooi dat ik er toch nog iets leuks mee kan doen.”

Stoppen doet het haar in ieder geval niet. Timmer hoopt een inspiratiebron te zijn voor anderen. “Ik wil anderen laten inzien wat er wél mogelijk is. Of je nu voor de lol sport of om de prijzen meedoet, sporten is belangrijk. Ook al heb je een ongeluk gehad, iedereen kan sporten. Dat hoop ik de mensen te laten zien.” Deze zomer deed ze dat in Tokio in ieder geval met verve. 

Met haar zesde plek beleefde ze haar sportieve hoogtepunt, maar de 23-jarige wil meer. “Ik droom ervan om over drie jaar weer mee te doen”, vertelt Timmer. “Misschien moet ik dan een gooi gaan doen naar het podium. Voor nu was de zesde plek het hoogst haalbare. Maar laat ik me eerst maar eens plaatsen. De Paralympische Spelen mét publiek, dat is nu mijn grootste droom.” 


Smitshoek met 3-0 voorbij DUNO D

BARENDRECHT - Smitshoek heeft zaterdag haar eerste thuiszege geboekt. Tegen DUNO D uit Doorwerth werd met 3-0 gewonnen.

De openingsfase wordt gedicteerd door de Gelderlanders zonder dat de ploeg echt gevaarlijk wordt.
Luigi Bruins wordt na twintig minuten na een slalom op de rand van de zestien gevloerd, krijgt een vrije trap en schiet deze vanuit een moeilijke positie in de korte hoek, 1-0. Smitshoek krijgt na het doelpunt meer grip op de wedstrijd. Het verovert de bal en Kroon heeft oog voor de diepgaande Kleijn. Hij creëert in de één-tegen-één een gaatje en knalt de bal hard en laag van een meter of twintig tegen het net, 2-0.
In de tweede helft blijft DUNO D proberen om terug te komen, maar twee hoog over het doel geschoten pogingen, vertellen het verhaal van hun aanvalsspel op deze middag. Uiteindelijk wordt in de slotfase een bal door Smitshoek weggewerkt, wint Fernandez het duel op de middenstip en krijgt daarmee een vijftigmeterlange rode loper richting het doel. Opluchting alom op en langs de lijn als de bal tegen het net aanvliegt, 3-0. Niet vlak daarna fluit de goed leidende scheidsrechter Jobse voor het laatst en stapt Smitshoek als winnaar van het veld.


(foto: John van Neuren)