Annie en Ria voor het huis waar ze hebben gewoond.
Annie en Ria voor het huis waar ze hebben gewoond.

Wandelen door de Zeeheldenbuurt (2)

Algemeen

door Arco van der Lee
BARENDRECHT - Annie van der Heijden – Roos woonde van 1954 tot 1962 in de De Ruyterstraat op nummer 22. “We hebben hier acht jaar gewoond. Toen zijn we naar de Perentuin gegaan. Die huizen waren toen nieuw.”

Annie doet haar verhaal samen met haar zus Ria. Ze waren lange tijd bekende Barendrechters. Annie als gymjuf en Ria heeft heel veel Barendrechtse kinderen leren zwemmen. Maar dat was lang na hun jaren in de Zeeheldenbuurt.

Het gezin Roos had acht kinderen. ‘We sliepen met z’n vieren op één slaapkamer. Toen we naar de Perentuin gingen kregen we twee slaapverdiepingen. Daar sliepen we met z’n tweeën op een kamer.”
De verhuizing naar de Perentuin kan Annie zich nog goed herinneren. “We zijn in de strenge winter van 1962 verhuisd. De kolenkachel werd brandend naar het nieuwe huis gebracht. Zo koud was het.”

Dat de Openbare Lagere School aan de rand van de wijk stond, was heel handig. “We konden thuisblijven totdat de schoolbel ging. Dan was je nog op tijd.”

De Zeeheldenbuurt was een echte volksbuurt met veel saamhorigheid, vertelt Annie. “Je noemde iedereen tante of oom. En iedereen stond voor elkaar klaar. Mijn moeder noemt het ‘een volkse buurt’, waar Jan met de Pet woonde. 

“Papen werkte in de inkoop van groente en fruit in Barendrecht, die hij verkocht aan het Noordplein. Mama was thuis.”
Soms stonden er kratten op de stoep. Dan wist de hele familie wat er moest gebeuren: er moesten spruiten worden schoongemaakt voor het Amerikaanse leger. “Het spruitengeld ding in een potje. Van dat geld gingen we op vakantie.” Zo ging het gezin Roos met een gehuurde auto naar landen als Oostenrijk en Italië. Dat was destijds nog heel bijzonder.

Annie herinnert zich dat hun woning een geiser had. Die werd later gekocht van het eerst verdiende geld van het spruiten schoonmaken. Van isolatie en dubbel glas had nog niemand gehoord. “We hadden een klein zoldertje met een vlizo-trap. Ik weet nog dat ik dat doodeng vond.”

Annie speelde graag in de tuin. “Daar had ik een rekstokje. Ik was altijd aan het turnen in de tuin.” Ze was lid van Gymnastiekvereniging Barendrecht. Die gymde in het pand waar nu de Historische Vereniging zit. Annie zat ook op wandelsportvereniging Marijke.

Annie heeft toen de Watertoren beklommen. Dat was toen niet voor iedereen weggelegd. “Emmy Blinde was een klasgenootje van me (vader Blinde werkte in de Watertoren - red). We mochten weleens de toren in.”

Tijdens de wandeling door de wijk komen er steeds meer herinneringen boven. “Kijk, bij dat huis gingen we altijd belletje trekken. Want die mevrouw werd tenminste boos. Maar op een dag zat ze klaar met een emmer water. Toen kwam ik zeiknat bij de gymzaal aan.”

Johan Roos, Hannie Kranendonk en Nel de jong op een foto die rond 1957 is gemaakt.