The Carbage Run: Volg hier de belevenissen van Arvid, Jeroen en Maurice

Volg hier de belevenissen van de mannen:

Dag 5, 6 juli:

,,De dag waarop Leo ons over de finishstreep moest brengen! Voordat het zo ver was moesten we nog even 350 kilometer afleggen. Eerst even bijkomen van een kort nachtje. Door flinke onweer en regenbuien waren we met onze luchtbedden bijna van de auto weggedreven. Maurice was halverwege de nacht zelfs in de auto gaan liggen.  Heerlijk dat kamperen! De route begon in Kroatië en eindigde in Slovenië. De route was alles behalve makkelijk. Niet eerder hebben we zo veel krulstaartbochten gemaakt als op deze dag. Schitterend om door de bergen van Slovenië te rijden. Vaak kwamen niet meer dan een paar koeien tegen en dorpjes waar je binnen een minuut doorheen reed. De dorpelingen zullen nog wel even bij moeten komen, want het zal niet vaak voor gekomen zijn dat er honderden maffe lui in oude barrels door het dorp heen reden. Voordat we naar de finish reden, pakten we Triëste aan de Adriatische Zee (Italië) nog even mee. Vanuit daar reden we tegen 22 uur naar de finish en eindigde onze tocht der tochten. De finish werd gehouden op een oud verlaten vliegveld. Voor de laatste nacht zetten iedereen nog een keer zijn tent op om vervolgens aan te sluiten bij het eindfeest. Leo heeft ons in vijf dagen bijna drieduizend kilometer verder gebracht over de meest verraderlijke wegen. We zijn door Duitsland, Polen, Tsjechië, Slowakije, Slovenië, Oostenrijk, Hongarije en Italië gereden zonder enige problemen. Wat een ervaring! 

PS: Mocht je interesse hebben in Leo, hij is te koop!

Dag 4. 5 juli:
,, We kozen deze dag voor route C. We crosten met Leopold 1 door Oostenrijk, Slovenië en eindigen de route in Zagreb, Kroatië. Het was weer een prachtige dag met temperaturen die opliepen naar de dertig graden. Regelmatig lieten we Leo even alleen om een duik te nemen in een van de prachtige meren. Soms stonden we met vijftig runners bij een meer. Ook in Oostenrijk trokken we veel bekijks. Er werd vaak gevraagd waarom we met ouwe barrels, luide muziek, zwaailichten, toeters, sirenes en rookmachines voorbij trokken. Wanneer we het concept van de rally uitgelegd hadden kregen de locals een nog groter smile op hun gezicht. 

De rit door het gebergte van Slovenië was echt te gek. De slechte wegen waren een uitdaging. De steile passen zorgde bij sommige runners voor de nodige problemen. Over verhitte remmen, motoren etc. Het leuke van de Carbagerun is dat iedereen elkaar helpt dus ook hoog in de bergen stopten runners om elkaar te helpen. Leo gaf wederom geen krimp. Bij de  grens van Kroatië sloeg het weer om en kregen we te maken met fikse regen en onweersbuien. Heel even hebben we overwogen om naar en hotel te gaan, maar uiteindelijk zijn we naar de camping gegaan. De sfeer daar was alsof je de skihut binnen liep. Wederom een bere gezellige avond. Morgen de laatste route naar de finish in Slovenië. We hebben er zin!"

Dag 3. 4 juli:

,,Na een koude nacht, ook wel kramperen genoemd, starte onze Leopol 1 weer in een keer. Vandaag moest hij ons door het Tatragebergte heen brengen. Totaal 465 km in ruim negen uur. Tsjechië en Slowakije zijn de landen waar we vandaag doorheen reden. De finish is net over de grens in Hongarije. Je zag dat deze landen zich goed aan het ontwikkelen zijn. We kwamen weinig oude lokale barrels tegen, we vielen gewoon op. Tussendoor stopten we om een duik te nemen in een van de prachtige meren met mooie watervallen. Gelijk maar even wassen, want drie stinkende kerels in een auto die zich twee dagen niet gedoucht hebben......ja dat dus.
Een aantal runners (deelnemers) kregen op deze zware dag pech met hun oude barrel. Een stuurstang die afbrak, lekke banden en oververhitte motoren, maar vooralsnog weinig uitvallers. Onze Leopold 1 gaf geen krimp en reed als een zonnetje.
In Tsjechië wist de politie dat we er aankwamen. Veel runners werden aan de kant gezet en gecontroleerd op papieren, onderhoud en moesten een alcoholblaastest ondergaan. Toen de avond viel. aten we iets in het plaatsje Dvory Nad Zitavou. Voor de prijs van een voorgerecht aten we een complete maaltijd. Het dorpje stond op z'n kop, wanneer ze alle toeters en barrels zagen vertrekken. We  kwamen pas laat aan bij de finish. Na ons komen er een paar runners die pas 's nachts binnen kwamen omdat ze eerst 'die' Pool terug moesten brengen. We gingen nog even naar het feestterrein om een paar biertjes te pakken."

Dag Twee 3 juli:

,,Na een kort nachtje in ons tenten maakten we ons op voor dag 2. Eerst  onze Leopold 1 voorzien van wat verse sappen zoals olie en coolvloeistof, dit hadden wij de avond daarvoor immers bij ons zelf ook gedaan. Vandaag reden we vanuit Dresden naar Polen en eindigen we, als Leopold 1 het houdt, in Tsjechië. Er zijn meerdere routes waaruit we kunnen kiezen. We kiezen voor de lange route met binnendoorweggetjes. Een van de opdrachten is om een dronke Pool/ Tsjech mee te nemen naar de finish. (Nee, we maken geen geintje!)

In het eerste dorpje in Polen kwamen we om tien uur 's morgens twee Polen tegen die stomdronken op de fiets zaten. De een wilde geen voorrang geven aan de andere fietser waardoor ze boven op elkaar knalden. Heerlijk beging van de dag! En wij dachten; opdracht geslaagd. Helaas, ze wilde niet met ons mee.

Tussen de middag gingen we wat eten. We stopten in een dorpje zo groot als Heerjansdam. Iets lokaals eten is natuurlijk een must. Doe maar een Flaczki. We kregen een bord mislukte kippensoep met als extra topping stukken rundvlees erin. Prijs: 2 euro. Het smaakte heerlijk! Op naar Tsjechië.

Via schitterende wegen en dorpjes bereiken we begin van de avond onze overnachtingplaatst Ostrava Poruba."

Op naar dag 4.

Dag Een 2 juli:

,,Na de keuring mochten wij het terrein op aan het spektakel deel te nemen. Het werd een gezellige pre-party en een briefing voor de volgende. Maandagmorgen was het dan zover om met onze oude barrel deel te nemen aan de tocht der tochten. Ze zeggen hier: Dakar is for boys and the Carbagerun for real men. Ons einddoel voor vandaag is Dresden. We moesten 615 kilometer afleggen door schitterende Duitse plaatsjes en landschap. Onderweg kwamen we veel andere runners tegen waarmee wij veel bekijks hadden. En wij hadden prachtig weer. Het was een top dag."

Intro
Drie vrienden uit Barendrecht - Arvid, Jeroen en Maurice - doen mee aan de tocht der tochten voor 'ouwe barrels', The Carbage Run. In vijf dagen tijd zullen zij 2.500 kilometer rijden door zeven landen.
De deelnemers rijden 500 kilometer per dag met duizend oude barrels die aan twee voorwaarden moeten voldoen: niet jonger dan bouwjaar 1999 en de dagwaarde mag niet hoger zijn dan 500 euro. De trip start maandag 2 juli en eindigt vrijdag 6 juli in Slovenië. ,,Als we het halen…'', voegen de vrienden lachend toe. ,,Wij rijden met een Audi A4 uit 1997 met ruim 3 ton op de teller. We hebben de auto opgelapt en laten bestickeren door Van der Pol Reclame. We zullen via De Schakel dagelijks verslag doen van onze belevenissen.''
De mannen willen graag alle sponsoren bedanken die deze rit mede mogelijk hebben gemaakt: De Schakel, Van der Pol Reclame, Le Bonheur, Custom Company App, Lust Barendrecht, De Rotterdamsche Oude, Vespers Gin, Deugro Deurtechniek, Geurvandemaand.nl, J. v.d Meer Bake off producten, Polmai Brandbeveiliging, Ritmeester Interprocurement. ,,En natuurlijk schoonmoeder Jannie!'' Zomer Editie 2018 is de tiende zomereditie. Dat wordt gevierd met een speciale editie waarin de route een 'best of' verzameling is van de afgelopen tien jaar met daarbij ook nieuwe routes. The Carbage Run gaat niet om tijd en/of snelheid. Elke dag krijgen deelnemers opdrachten mee die er voor zorgen dat ze in de meest vreemde situaties terecht komt. Hiermee kunnen ze punten verdienen. Het team met de meeste punten is de winnaar. Alle informatie over de Run is te vinden op www.carbagerun.nl/zomer-editie-2018.