Marinde: eigen baas

Ik ben me bewust van de tijd die voorbij gaat. De klok tikt ritmisch mee.

Tik. Tak. Tik. Tak.

Een aantal uur geleden zijn de lantaarnpalen buiten aangesprongen, binnen vult het zachte licht van de kaarsen de kamer. Zittend aan de eettafel ruik ik nog subtiel de geur van lasagne. Ik kijk uit op het aanrecht. Daar staat de vuile vaat nog onaangeroerd, te wachten totdat iemand hem zal schoonmaken. De borden op elkaar gestapeld en het bestek in het bovenste bord. De rode saus steekt fel af tegen het wit van de borden.

De neiging om even te ‘’verdwijnen’’, om even op te gaan in een andere wereld, is enorm. Daar waar geen tikkende klokken zijn. Geen vuile borden. Of een wasmachine die klaar is. Geen e-mails die beantwoord moeten worden. Of een boek dat gelezen wil worden.

Vandaar dat vele van ons, waaronder ikzelf, al snel hun telefoon erbij pakken. Juist op de momenten dat er genoeg te doen is. Het gebeurt automatisch.

Te verleidelijk. Te aantrekkelijk. Maar vooral te mooi om waar te zijn. Want al verdwijnen alle verplichtingen als sneeuw voor de zon, de tijd tikt door. Het leven gaat door.

Tik. Tak. Tik. Tak.

Het boek ligt nog steeds dichtgeslagen te wachten totdat het gelezen zal worden. De e-mails moeten nog steeds beantwoord worden. En de stapel borden is nog geen millimeter verschoven.

Dus wees je eigen baas. Want voor je baas ben je op tijd op werk. Voor je baas zorg je dat al je taken voltooid zijn. Geen gemaar of protest, het werk moet gedaan worden. Werk in loondienst bij jezelf of neem bij jezelf een klus aan als zzp’er. Het maakt in dit geval niet uit hoe de arbeidsovereenkomst eruit ziet, zolang je je eigen baas maar bent.