Arco: vakantiefoto’s

Het fijne van een paar weken zomervakantie is dat je even lekker los komt van de Barendrechtse beslommeringen. Maar aanvankelijk kostte dat dit jaar wat moeite.

Ik woon naast een straat die de komende maanden wordt gesloopt. Nou is daar keurig over gecommuniceerd door eigenaar Patrimonium. Dus geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. 

Drie weken voor het begin van ze zomervakantie werd meegedeeld dat de woningen in mijn straat op korte termijn zouden worden ‘opgenomen’. Er worden dan foto’s gemaakt zodat er later geen misverstanden ontstaan over gescheurde muren en ander onheil dat kan ontstaan als er vlakbij gesloopt en gebouwd wordt.

Dat ‘op korte termijn’ bleek nogal relatief. Op de vrijdagmiddag voor het begin van de zomervakantie viel er een brief op de mat van een bedrijf in Brabant dat de week erna langs wilde komen voor het maken van foto’s. Tja, met de caravan ingepakt voor de deur kwam dat slecht uit…

Even bellen, denk je dan. Helaas, het bedrijf werkt niet op vrijdagmiddag. Pas op maandag zijn ze weer bereikbaar. Misschien ligt het aan mij, maar als ik een brief krijg van een bedrijf dat daarna twee en een halve dag onbereikbaar is, dan krijg ik een slecht voorgevoel. Nou, dat bleek te kloppen.

Maandagochtend rijdt de familie Van der Lee over de Beierse Autobahn als de telefoon gaat. Het fotobedrijf, of ze even langs kunnen komen. Dat ze pas op 31 juli welkom waren, viel aan de andere kant van de lijn niet in goede aarde. Dat in Barendrecht inmiddels de schoolvakantie was begonnen, leidde tot geen enkel begrip. Later terugkomen om de foto’s te maken? Geen sprake van, dat is veel te ver. We moesten dan maar zelf de foto’s maken. 

De mevrouw van het fotobedrijf was het inmiddels zat. ‘We hebben u voldoende mogelijkheden geboden’, zei ze. En ze verbrak de verbinding. 

Op 600 kilometer van Barendrecht kreeg ik visioenen van allerlei schade aan onze woning, waarvan ik niet kon aantonen dat die er voorheen niet geweest was. Dat is slecht voor de vakantiestemming, kan ik je verzekeren.

De volgende dag op een camping aan de mooie Chiemsee toch maar eens het nummer van Patrimonium opgezocht. Daar toonde men zich onplezierig verrast door wat mij was overkomen. “We nemen contact op met het sloopbedrijf”, werd beloofd. De volgende dag belde het fotobedrijf met het vriendelijke verzoek of ze op 31 juli foto’s kunnen maken. Natuurlijk, graag zelfs.

Inmiddels is er een keurige fotograaf langs geweest. Toen hij in ons huis klaar was, moest hij nog bij een van de buren langs. Die bleken tijdens hun vakantie een soortgelijke ervaring te hebben gehad.

We hadden verder trouwens een leuke vakantie.