Wijkagent Jochim van Tilburg: de jeugd van tegenwoordig

De eeuwige jeugd, een hoop mensen hebben er aardig wat ingrepen en kosten voor over om er jong uit te blijven zien. Een tripje naar de plastische chirurg voor wat botox hier of daar is tegenwoordig snel gemaakt. Alle rimpels weg laten werken, haar laten implanteren of een dure sportauto gaan rijden. Allemaal manieren om onze jeugdigheid vast te houden.

In de afgelopen twee jaar als wijkagent in Barendrecht heb ik al veel met jongeren gesproken. Jongeren die staan te hangen bij een winkelcentrum, een parkeerplaats of een speeltuintje. Ook krijgen wij meldingen over jeugd. Vaak wordt er bij een groep jeugd direct ‘overlast-gevende jeugd’ van gemaakt. Ik vraag mij weleens af of dit nu altijd klopt.

Ik kan mij de verhalen van mijn opa nog goed herinneren. Als een jongen van een jaar of 15 oud zat ik bij hem thuis aan de eettafel. Mijn opa was een eerlijke en directe man. Een man die niet gemakkelijk sprak over zijn gevoel. Mijn opa kwam uit de tijd dat de mannen van staal waren en de boten van hout. U moet weten dat mijn opa een fervent fan van boksen was. Als er een bokspartij op de televisie was dan bokste mijn opa vanuit zijn stoel hard mee. Menig schemerlampje kon dit na de wedstrijd op televisie dan ook niet meer na vertellen.

Over mijn vraag wat hij nog eens zou willen doen, hoefde mijn opa niet lang na te denken. Hij vertelde mij dat hij graag nog eens een keer op de donderdagavond in de winkelstraat van ons dorp wilde zijn, samen met zijn vrienden. Op koopavond kwamen er namelijk jongens en meiden vanuit de naast gelegen dorpen, zo zei hij. Dit ging niet altijd goed en eindigde dan soms zelfs in ‘een robbertje vechten’.

Ik hoorde mijn opa eigenlijk zeggen dat hij weer op straat wilde ‘hangen’ met zijn vrienden. Indruk wilde maken op de meisjes en hier misschien niet altijd even goed over na dacht.

Vorig weekend kreeg ik een melding van hangjeugd. Zij waren aan het voetballen met harde muziek aan. Later op de avond zorgde dit voor overlast. Bij het aanspreken kwam er zoveel begrip vanuit de jongeren en gaven zij aan zelf de muziek al uit te hebben gezet. Ze zouden zo naar huis zouden gaan. Morgen was er namelijk weer school, stage en werk.

Dat zette mij aan het denken. Is de jeugd van nu zoveel anders dan de jeugd van misschien 60 of 70 jaar geleden? Tuurlijk, incidenten worden heftiger en de strijd soms oneerlijker. Maar veel van de jongeren op straat willen gewoon, net als vroeger, ‘hangen’ met hun vrienden en indruk maken op de meisjes of jongens.