Column: Challenges voor extremofielen

Blijkbaar is de tijd van het uitdagen van je medemens weer aangebroken, want de challenges zijn niet van de lucht. Wie daagt zijn vrienden uit om een emmer ijs over zijn hoofd te gooien of zelfs in het water te springen? Deze uitdagingen, beter bekend als de Ice-Bucket Challenge, zijn al enigszins verleden tijd. Maar de Cinnamonchallenge, waarbij je een lepel kaneel in een keer moet opeten, of de chokingchallenge, waarbij je je keel zolang mogelijk dicht moet houden, zijn meer recent. Vooral de laatste is berucht geworden door de ophef in het nieuws.

Misschien lijkt het net alsof ik ontzettend thuis ben in de wereld van de uitdagingen, maar het tegendeel is waar. Ik ben echt op zoek gegaan naar voorbeelden van challenges om ze hier te kunnen noemen. Ooit ben ik een keer uitgedaagd om in het water te springen. En deed ik dat niet, dan moest ik een etentje betalen. Dat etentje is er natuurlijk gekomen…

Ik verbaas mij enigszins over de ontwikkeling die challenges ondergaan hebben. Waar het idee begint met iets heel onschuldigs, verzinnen ze nu dingen die je het leven kunnen kosten. Grenzen worden opgezocht en soms zelfs overschreden. Uitdagingen voor extremofielen dus! Lekker extreem en niet terugschrikken voor een centje pijn of angst.

Alles lijkt ook extreem te moeten zijn. En iedereen doet er vrolijk aan mee, door het fenomeen 'groepsdruk'.  Totdat het een keer verkeerd gaat en dan staat iedereen met beide benen op de grond. Dan wordt er gezegd: 'Ja, we hadden niet gedacht, dat dat zou kunnen gebeuren.' En ben je de onschuld zelve.

Waarom gaan we voor het extreme? Alleen maar voor de kick? Of doen we het om erbij te horen? Nadat de adrenaline na iets extreems uit je lichaam is, dan staat het volgende weer om de hoek. Meestal is dit nog extremer dan het voorgaande. Volg dus je eigen gevoel en geef je eigen grenzen aan.

Als ik mag kiezen ga ik toch eerder voor een uitdaging van een mesofiel. Mensen die het middelmatige liefhebben. Daarom ben ik meer voor de Thierrychallenge. Je baard laten staan totdat we een nieuw kabinet hebben…

Florian