Column Melvin: Vrijheid

Afgelopen zaterdag was het Bevrijdingsdag. De dag waarop Nederland na vijf jaar bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog eindelijk weer onafhankelijk werd. In veel steden wordt dit gevierd met grote festivals en in Leeuwaarden werd dit jaar het nationale bevrijdingsvuur ontstoken. Terwijl Nederland zijn vrijheid viert is er echter wel iets opvallends aan deze dag: want hoewel het feest van de vrijheid wordt gevierd, zijn de meeste mensen namelijk níet vrij.

Dit jaar hebben we het geluk dat onze Bevrijdingsdag valt op een zaterdag, wat betekend dat de meerderheid van de bevolking wel vrij is, maar normaalgesproken is deze feestdag een gewone werkdag. De kinderen, waaronder ook ik, hebben het geluk dat Bevrijdingsdag valt in de meivakantie. Maar voor de meeste mensen is deze dag, een dag net als alle anderen.

Eigenlijk is dat best wel raar. De geboorte van Jezus is een officiële vrije dag net als de eerste dag van het nieuwe jaar. Maar op de meest belangrijke feestdag, waarop we vieren dat we mogen zeggen wat we willen, waarop we vieren dat we vrij zijn om te gaan en staan waar we willen, waarop we vieren dat we kritiek op de overheid mogen hebben, waarop we vieren dat we een vrije pers hebben en waarop we vieren dat we de vrijheid hebben om ons leven in te delen zoals wij dat willen, zitten heel veel mensen gewoon van negen tot vijf op kantoor.

Wat mij betreft zouden we deze feestdag en onze vrijheid meer moeten koesteren. In landen als Noord-Korea en Venezuela worden mensen nog dagelijks onderdrukt. Het is daarom belangrijk dat we beseffen dat de vrijheid die we hebben bijzonder is. Laatst nog was er een petitie om van carnavalsmaandag een vrije dag te maken in het zuiden. Dit zou dan wel ten koste gaan van Tweede Pinksterdag. Wat mij betreft doen we dit ook met Bevrijdingsdag. In plaats van met z'n alle op Tweede Paasdag naar de meubelboulevard zouden we deze dag moeten inwisselen voor een vrije Bevrijdingsdag. Want niets is zo kostbaar als onze vrijheid.

Melvin