Column Jamie: meer thuis dan op school (3)

Mijn columns van de afgelopen twee keer beginnen steeds meer op een serietje te lijken. Dat was niet helemaal mijn bedoeling, maar wie had gedacht dat wij allemaal nog steeds thuis zouden zitten? Want ja, die deadline van 6 april, is inmiddels al verschoven naar 1 juni, of 1 juno, net wat je leuker vindt klinken.

Ik moet wel zeggen dat ik positiever ben dan een paar weken geleden. Toen schreef ik nog dat ik geen idee had hoe de komende weken voor mij zouden zijn. Ik zat midden in een video-project en dat vond ik maar lastig. En wat moest ik in de andere tijd doen? Ik heb het waarschijnlijk over mijzelf afgeroepen, maar ik heb de laatste tijd voor mijn gevoel nog nooit zoveel voor school gedaan! Alle lessen gebeuren online via Microsoft Teams. Dat is een soort Skype, alleen nu hangt mijn schoolaccount daaraan. In het begin ging dat nog niet zo soepel, maar nu is iedereen er een beetje aan gewend en hoeven we niet honderd keer HALLO te roepen om te checken of het werkt.

Ik moet wel zeggen dat het een stuk vermoeiender aanvoelt dan iedere dag op en neer naar Tilburg. Ook heb ik zelfstandig nog een paar video's gemaakt, waaronder een reportage over het cancelen van de eindexamens voor middelbare scholieren. Uiteraard op gepaste anderhalve meter afstand en zelfs twee interviews via Skype.

Ik ben ieder geval blij dat ik nog school heb, omdat het zorgt voor een ritme. Ik doe mijn dagelijkse ochtendroutine, deze dagen wel zonder make-up, zodat ik een zo normaal mogelijk dag heb. En door school heb ik tenminste wat te doen. Ook sport ik via Skype met vrienden, lees een boek of kijk een film en puzzel ik bijna iedere dag met mijn moeder, we zijn inmiddels aan de vierde legpuzzel bezig.

Een tip die ik iedereen kan meegeven: maak iedere dag een klein to-do lijstje, al zijn het maar twee kleine dingen. Zo geef je jezelf het gevoel dat je toch iets moet doen op een dag. Heel moe wordt je niet van twee dingen, maar voldaan wel.