Florian: in vertrouwen

Waar is vertrouwen eigenlijk op gebaseerd? Pffoee… wat filosofisch zo aan het eind van het jaar. Maar goed, misschien heb jij het antwoord? Is het gebaseerd op onderbuikgevoel? Of ervaringen uit het verleden? Terugkijkend naar 2020 zijn alle clichés waar: de tijd ging ontzettend snel (ook al telt elke minuut nog steeds zestig seconden), dit jaar was weer anders dan alle andere jaren (en hoe…) en iedereen is weer een jaar ouder en wijzer(?) geworden. Dus wat kunnen we van 2021 verwachten?

Begin 2020 had iedereen had het volste vertrouwen in het nieuwe jaar. Zomaar een greep uit de vooruitblikken van 2020 laat dat zien: De Dagelijkse Standaard (geen idee of ik hier een kwaliteit nieuwsmedium te pakken heb) publiceerde op 22 januari een artikel met hoofdeconoom Luc Aben, waarin hij zei: “Komend jaar verwacht ik een matige, maar wel positieve economische groei.” Hij had er duidelijk vertrouwen in! 

Toen het virus eenmaal kwam, vertrouwden we erop dat het óf in Europa zou overwaaien óf dat het wel meeviel als we het kregen. Toen de realiteit dat denkbeeld inhaalde, groeide het vertrouwen in de virologen en de politiek die ons zouden helpen het virus eronder te brengen. Vanuit de politiek kregen wij als inwoners van Nederland het vertrouwen terug dat we in een anderhalvemetersamenleving (ja, ja dat woord bestaat en gaat de Van Dale in na de verkiezing tot Woord van het jaar 2020) het virus er samen onder zouden kunnen krijgen.

En nu staan we voor 2021; waar vertrouwen we nu op? Op een vaccin? Op elkaar? Op een goede afloop en een terugkeer naar de oude situatie? Of zijn we het vertrouwen kwijt? Als ik af en toe al die demonstraties zie of mensen hoor praten, dan lijkt dat laatste wel het geval te zijn. Is 2021 dan het jaar waarin we het vertrouwen terug hopen te winnen?

“’k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God” is een bekend lied dat je misschien wel eens hebt gehoord. Vlak voor het nieuwe jaar wil ik je de boodschap in dat lied meegeven. Dan kun je 2021 in vertrouwen tegemoet.