Zondag begint in Barendrecht een nieuw avontuur voor ds. Jan Steyn

BARENDRECHT – In de Bethelkerk doet op zondag 5 mei Jan Steyn zijn intrede als predikant. Daarmee begint een nieuw avontuur voor de Zuid-Afrikaan die de afgelopen jaren dominee was in Schotland en Frankrijk.

Jan Steyn (63) wilde als kind al dominee worden, vertelt hij in goed verstaanbaar Nederlands. “Ons gezin was in Zuid-Afrika lid van de Nederduits Gereformeerde Kerk. Als kind ging ik naar de kerk en de zondagschool. Toen ik negen was las ik de Bijbel en besefte: dit is het verhaal van het leven.”
Op de middelbare school had hij even de wens om ingenieur te worden. Maar toch besloot hij zijn roeping te volgen en werd dominee.

Boertje

Dat Steyn in verschillende landen heeft gewerkt, was geen vooropgezet plan. “Ik ben een boertje van de Vrijstaat”, zegt hij lachend. Zijn vader was een vee- en maïsboer.  Zelf was Jan Steyn de eerste twintig jaar van zijn loopbaan predikant in de Oostkerk van Pretoria.
“Na 17 jaar vroeg ik me af of ik mijn hele loopbaan bij deze kerk wilde blijven. Of was het tijd voor verandering?” De Church of Scotland bleek grote behoefte te hebben aan predikanten. “Laat ik gaan waar de nood is”, besloot hij. Daar ging wel overleg met vrouw en kinderen aan vooraf.
Tijdens zijn werk als predikant in Schotland werd hij voor een maand ingezet als invaller in de Schotse kerk in Parijs. Toen daar later een vacature kwam, heeft Steyn er met succes op gesolliciteerd. “Dat was een hele leuke tijd. Vooral de drie jaar voor covid. Het is een kleine kerk in een grote stad, maar heel belangrijk voor de mensen daar en voor de Schotse studenten.’

Nederland

Jan Steyn heeft zijn leven lang op verschillende momenten te maken gehad met Nederlanders en het Nederlands. “in Zuid-Afrika hadden we buren die uit Nederland kwamen: tante Agaat en ome Piet Eilers. Als kind hoorde ik hen Nederlands spreken. En zelf vroeg ik ‘Tante Agaath, mag ik een koekje?’ Toen ik predikant werd, gaf tante me een Nederlandse Bijbel.”
“In Pretoria maakte de Nederlandse gemeente van ds. Jan van der Vloed deel uit van de Oostkerk. Ik heb daar weleens in een Nederlandse dienst gepreekt. Tijdens mijn periode in Parijs was ik consulent (plaatsvervangend predikant – red.-) van de Schotse kerk in Rotterdam. Ik reisde vaak met de Thalys van Parijs naar Rotterdam voor vergaderingen en kerkdiensten. Nederland en de Nederlanders hebben dus altijd een rol gespeeld in mijn leven.”

Barendrecht

Steyn las in Schotland regelmatig de website van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) en zag daar de vacature voor de Bethelkerk in Barendrecht. Hij besloot daarop te reageren. Tussen hem en de beroepingscommissie van de Bethelkerk klikte het.
Voordat Jan Steyn aan het werk kom in Barendrecht moest hij van de PKN nog wel een staatsexamen Nederlands doen. In verband met de Brexit moest er door de kerk ook een werkvergunning voor hem aangevraagd worden. Inmiddels is alles geregeld en op zondag 5 mei doet Steyn zijn intrede in de Bethelkerk.

Vriendelijk

Op het moment van het interview wonen Jan en Linda Steyn net een paar dagen in Barendrecht. “Het is een vriendelijke plaats”, is zijn eerste indruk. “Mijn vrouw en ik liepen voor het eerst over de Middenbaan. ‘Zoekt u iets?’ vroeg een mevrouw. Toen we uitlegden dat we net van Schotland naar Barendrecht waren verhuisd stond ze erop Engels met ons te spreken.” Ook door de buren is het echtpaar Steyn hartelijk ontvangen.
De dominee is rechts rijden gewend, vanuit zijn tijd in Parijs. Hij rijdt nog in een auto met het stuur aan de ‘verkeerde’ kant. “Maar de fietspaden en haaietanden, die hadden we in Schotland niet. Dus als mensen een automobilist heel voorzichtig zien rijden, dan is het de dominee.” Hij kijkt er naar uit om in Barendrecht veel te fietsen.
De eerste indruk die de Bethelkerk op Jan Steyn heeft gemaakt is erg positief. Hij heeft de kerk al vaak van binnen gezien, omdat hij kerkdiensten via Youtube heeft gevolgd. “Het gebouw lijkt op kerken in Zuid-Afrika. Dezelfde stijl, misschien iets soberder. Maar de kerk, dat zijn eigenlijk de mensen. We zijn hier hartelijk ontvangen. Eerst via zoom-gesprekken en nu met een begeleidingscommissie. Wat een leuke plek.”

(tekst en foto’s Arco van der Lee)